Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The polymorphic species N. tabacum (cultivated tobacco) is a commercially important crop. It is native to South America from where it spread across the world. Because N. tabacum is grown in a wide range of geographical locations and because of tobacco industry requirements, thousand of cultivars were developed with unique biological, morphological and quality characteristics. N. tabacum germplasm comprising 784 accessions is maintained at the Institute of Soil Science and Plant Cultivation in Puławy. Cultivars were collected by acquisitions from over 30 countries. 31% of accessions come from Polish breeding centers. Cultivars are grouped into eight types: flue cured (265), basma (89), petiolate-oriental (52), semi-oriental (17), large-leaf cultivars (57), burley (68), cigar (92), dark air-cured (144). Many cultivars were acquired on account of their genetic resistance to major diseases of tobacco. The collection comprises some short-day, chlorophyll and morphological mutants. 17 alloplasmic lines derived either from cytoplasmic mutations or by introducing alien Nicotiana cytoplasms into cultivated tobacco are of much interest. Some cultivars can be used as check or indicator varieties. The cultivars vary in genetic potential to accumulate alkaloids from nicotine-free cultivars to cultivars of 5% content of nicotine.
Gatunek Nicotiana rustica (2n=4x=48) należący do rodziny Solanaceae jest naturalnym amfidiploidem gatunków N. paniculata (2n=24) i N. undulata (2n=24). Pochodzi z Ameryki Południowej, skąd jego uprawa rozprzestrzeniła się na inne kontynenty. Kolekcja N. rustica zgromadzona w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowym Instytucie Badawczym w Puławach składa się obecnie z 83 obiektów, które zostały zebrane dzięki wymianie prób nasion z polskimi i zagranicznymi ośrodkami hodowlanymi. Opracowywanie charakterystyki użytkowej poszczególnych obiektów polega na gromadzeniu danych morfologicznych, fenologicznych oraz odpornościowych. W pracy oceniono 83 obiekty kolekcyjne pod względem 13 cech morfologicznych jakościowych oraz 5 cech ilościowych. Wykorzystano wyniki obserwacji i pomiarów przeprowadzonych w warunkach polowych w latach 1980, 1986 oraz 1992. W obrębie kolekcji N. rustica stwierdzono niewielkie zróżnicowanie międzyodmianowe, o czym świadczą podobieństwa dotyczące wielu cech budowy morfologicznej oraz niskie wartości współczynników zmienności analizowanych cech ilościowych. Największy współczynnik zmienności (CV) wyliczono dla wysokości roślin (16,65%), a najmniejszy dla liczby dni do początku kwitnienia (12,00%).
Jedną z najgroźniejszych chorób atakujących rośliny tytoniu w stadium rozsady i na polu jest w ostatnich latach czarna zgnilizna korzeni, której sprawcą jest grzyb Thielaviopsis basicola Ferr. Obecnie brak jest użytkowanych gospodarczo polskich odmian w pełni odpornych na tę chorobę. Celem badań było poszukiwanie źródeł odporności na Thielaviopsis basicola wśród odmian należących do puławskiej kolekcji tytoniu. Doświadczenie prowadzono w latach 1996-1998 w formie testu szklarniowego, przy wysokim stężeniu inokulum Thielaviopsis basicola, w obecności odmian kontrolnych. Żadna z ocenianych starych odmian kolekcyjnych nie była w pełni odporna na Thielaviopsis basicola. Z odmian zagranicznych ostatnio sprowadzonych do kolekcji - AC Gayed wykazała się odpornością w ciągu 2 lat badań, a TN 90 w jednym roku i wynik ten wymaga potwierdzenia. Z 24 odmian porażonych w bardzo słabym stopniu najmniejszym zahamowaniem wzrostu pędu w środowisku zakażonym charakteryzowały się odmiany: PTU 896 i PTU 996 z grupy tytoni papierosowych jasnych oraz tytoń ciemny odmiany Puławski 66, i jako posiadające tzw. gospodarczą odporność na Thielaviopsis basicola mogą być cenne dla hodowli.
A vigorous hybrid (N. tabacum cv. TB-566 tetra x N. alata) x N. alata was obtained by backcrossing a partly viable sesquidiploid hybrid N. tabacum cv. TB-566 tetra x N. alata to N. alata. The hybrid was a 35-chromosome near-amphihaploid with a pair of N. alata chromosomes in disomic condition. It was completely self- and cross-sterile and formed from 7 to 8 bivalents in pollen mother cells. By using stem pith culture, polyploidized regenerants were obtained from the 35-chromosome hybrid with somatic chromosome numbers from 65 to 70. These regenerants showed fairly regular meiosis with the number of bivalents in pollen mother cells ranging from 27.3 to 30.4. Irregularities in meiosis included a high number of univalents, aberrant tetrads, and a high frequency of micronuclei. The percentage of acetocarmine-stainable pollen ranged from 22.1 to 78.4. A 66-chromosome regenerant showed fairly regular meiosis and was self-fertile but could not be backcrossed to N. tabacum. This barrier seems to be caused by genic imbalance rather than irregularities of meiotic divisions. Hence transfer programs based on the introgression of entire linkage groups (sexual and somatic hybridization) seem to be of little use in the case of that species.
Near-amphihaploid hybrid plants of Nicotiana tabacwn x N. alata disomic for some N. alata chromosomes were nearly completely self- and cross-sterile but under open pollination conditions occasionally set poorly filled seed capsules containing very small numbers of seeds. Six plants from those seeds which survived to maturity resembled N. alata. Upon cytological examinations five plants were found to have the diploid chromosome complement of N. alata (2n=18), which suggested their androgenetic origin following outcrossing with paternal N. alata. The sixth plant had 9 bivalents and 11 univalents, which was indicative of its hybrid origin. Unlike the self-incompatible N. alata parent, N. alata-like hybrid derivatives were self-compatible. Surprisingly, the selfed progeny of the 18-chromosome plants showed sensitivity to tentoxin, a chloroplast trait characteristic of paternal N. alata but hardly compatible with its cytoplasmic lineage since the tentoxin-insensitive N. tabacum was the cytoplasmic parent of the hybrid. The progeny of the 29-chromosome plant was tentoxin-insensitive, which agreed with the parentage of the hybrid. Populations derived from the 18-chromosome plants were highly uniform but differed sharply from one another. The offspring of the 29-plant was highly heterogeneous mainly because of univalent segregation in that progeny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.