Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Badanie wpływu subinhibicyjnych stężeń metronidazolu na wzrost biofilmu wybranych szczepów Clostridioides difficile należących do różnych PCR-rybotypów

100%
Karpinski P., Pituch H.
Postępy Mikrobiologii. Suplement
|
2019
|
tom 58
|
nr 1
2

Ocena działania berberyny i wankomycyny na formę planktonową i biofilm klinicznych szczepów Clostridioides difficile

81%
Wultanska D., Piotrowski M., Pituch H.
Postępy Mikrobiologii. Suplement
|
2019
|
tom 58
|
nr 1
3

Clostridium perfringens jako czynnik etiologiczny biegunki poantybiotykowej

81%
Kadzielska J., Obuch-Woszczatynski P., Pituch H., Mlynarczyk G.
Postępy Mikrobiologii
|
2012
|
tom 51
|
nr 1
4

Zastosowanie dwustopniowego algorytmu w diagnostyce chorych z niskim poziomem toksyn A/B Clostridium difficile w kale potwierdzonym testem immunoenzymatycznym

81%
Nurzynska G., Pituch H., Kamola R., Swoboda Kopec E.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2013
|
tom 65
|
nr 4
5

Wykrywanie genu ermB warunkujecego wysoka opornosc na klindamycyne [opornosc typu MLS] w szczepach Clostridium difficile izolowanych z przypadkow biegunki poantybiotykowej [AAD]

81%
Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2003
|
tom 55
|
nr 1
61-66
W 68 szczepach C. difficile izolowanych z próbek kału pobranych od pacjentów z objawami biegunki poantybiotykowej (AAD) poszukiwano genu ermB warunkującego wysoką oporność na klindamycynę. Do wykrywania genu ermB zastosowano łańcuchową reakcję polimerazy (PCR), z użyciem swoistych starterów 2980/2981. Jednocześnie badano wrażliwość szczepów C. difficile na klindamycynę metodą EtesŁ Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono iż 57% klinicznych szczepów C. difficile izolowanych od chorych leczonych w klinikach Akademii Medycznej w Warszawie posiadało fragment genu ermB oraz wykazywało wysoką oporność na klindamycynę.
6

Przeglad wrazliwosci klinicznych szczepow Clostridium difficile izolowanych z przewodu pokarmowego dzieci hospitalizowanych w oddzialach pediatrycznych w Warszawie na leki stosowane w lecznictwie szpitalnym

81%
Wultanska D., Obuch-Woszczatynski P., Pituch H., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2007
|
tom 59
|
nr 2
161-168
7

Wystepowanie enterotoksynotworczych szczepow Bacteroides fragilis [ETBF] w przewodzie pokarmowym dzieci z klinicznym rozpoznaniem biegunki poantybiotykowej [AAD]

81%
Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak F.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2002
|
tom 54
|
nr 4
357-363
Badano próbki kału pobrane od sześćdziesięciorga dzieci z klinicznym rozpoznaniem biegunki poantybiotykowej. Toksynotwórcze szczepy C. difficile wyhodowano z trzydziestu próbek kału (50%), natomiast enterotoksynotwórcze szczepy B. fragilis wyhodowano z czterech próbek kału (6,7 %). W trzech przypadkach zaobserwowano występowanie w tej samej próbce zarówno toksynotwórczego szczepu C. difficile jak i enterotoksynotwórczego szczepu B. fragilis. Wykazano występowanie enterotoksynotwórczych szczepów B. fragilis w przewodzie pokarmowym dzieci z biegunką poantybiotykową oraz możliwość współwystępowania toksynotwórczych szczepów C. difficile i enterotoksynotwórczych szczepów B. fragilis (ETBF).
8

Szczepy Clostridium difficile nie wytwarzajace toksyny A, wytwarzajace toksyne B [tox A[-] tox B[plus]] - czynnik etiologiczny biegunki poantybiotykowej [AAD] w Polsce

81%
Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2002
|
tom 54
|
nr 1
45-53
Do niedawna szczepy Clostridium difficile nie wytwarząjące toksyny A, a wytwarząjące tylko toksynę B [tox A (-) tox B (+)] uznawano za szczepy niepatogenne, które nie wywołują biegunki u ludzi. W ostatnich latach wykazano, że szczepy wytwarząjące tylko toksynę B mogą być etiologicznym czynnikiem biegunki poantybiotykowej (AAD-antibiotic associated diarrhoea). W przedstawionej pracy udowodniono udział szczepów C. difficile nie wytwarząjących toksyny A a wytwarzających tylko toksynę B w etiologii biegunki poantybiotykowej w Polsce. Zastosowanie reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) z użyciem starterów NK91NKV011 swoistych dla sekwencji powtarząjących się genu A (repeating sequences) udowodniło obecność delecji w genie kodującym toksynę A dziewięciu szczepów C. difficile izolowanych od chorych z AAD.
9

Wpływ wybranych substancji o właściwościach prebiotyku na adhezję szczepów Bacteroides fragilis do komórek nabłonka jelita grubego i tworzenie biofilmu in vitro

81%
Piotrowski M., Pituch H., Wultanska D.
Postępy Mikrobiologii. Suplement
|
2019
|
tom 58
|
nr 1
10

Wyhodowania grzybow z probek kalu w przypadkach biegunki poantybiotykowj [AAD]

81%
Rokosz A., Sawicka-Grzelak A., Pituch H., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2002
|
tom 54
|
nr 4
371-377
Zbadano sto próbek katu pobranego od pacjentów z objawami biegunki poantybiotykowej. Badania przeprowadzono w celu wykrycia szczepów Clostridium difficile, toksyn A/B C. difficile i grzybów. W pięćdziesięciu próbkach kału biegunkowego stwierdzono obecność grzybów, a w 43 próbkach zidentyfikowano szczepy C. difficile i / lub toksyny A/B tego gatunku bakterii. W dwudziestu trzech przypadkach przyczyną schorzenia było prawdopodobnie mieszane zakażenie C. difficile i grzybami drożdżopodobnymi, po#nieważ w próbkach kału wykryto oba drobnoustroje.
11

Detection of enterotoxigenic Bacteroides fragilis [ETBF], among strains isolated between 1976 and 1995 in Poland

81%
Meisel-Mikolajczyk F., Pituch H., Rouyan G. S.
Acta Microbiologica Polonica
|
1996
|
tom 45
|
nr 2
12

Profil toksynotworczosci szczepow Clostridium difficile izolowanych z przewodu pokarmowego dzieci z klinicznym rozpoznaniem biegunki poantybiotykowej

71%
Wultanska D., Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2005
|
tom 57
|
nr 4
377-382
Zbadano profil toksynotwórczości 18 szczepów C. difficile wyhodowanych z przewodu pokarmowego dzieci z klinicznym rozpoznaniem biegunki poan- tybiotykowej. Toksynotwórczość szczepów oznaczono metodami fenotypowymi do wykrywania toksyn А і В oraz genetycznymi stosując reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) do wykrywania genów toksyn A (tcdA), В (tcdB) oraz genów cdtA i cdtB kodujących trzecią toksynę C. difficile, tzw. toksynę binarną (CDT). Wśród badanych szczepów wykryto trzy typy toksynotwórczości: typ 1 obejmował szczepy posiadające geny dwóch toksyn А і В (A+B+CDT), typ 2 szczepy posiadające geny toksyn Ai В oraz geny toksyny binarnej (A+B+CDT-) i typ 3 szczepy posiadające gen toksyny Az delecję o wielkości 1800 pz w części powtarzających się sekwencji oraz gen toksyny В (A B+CDT ). Na uwagę zasługuje fakt wyhodowania po raz pierwszy z przewodu pokarmowego dzieci z biegunką poantybiotykową szczepów C. difficile o rzadko spotykanym profilu toksynotwórczości, czyli szczepów wyposażonych w geny toksyny binarnej.
13

Ocena wzrostu na podłożu chromID C. difficile Agar klinicznych szczepów Clostridium difficile należących do różnych PCR-rybotypów

71%
Karpinski P., Pituch H., Lachowicz D., Piotrowski M., Obuch-Woszczatynski P.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2015
|
tom 67
|
nr 1
14

Porownanie termorezystencji spor szczepow Clostridium difficile o roznym profilu toksynotworczosci

71%
Wultanska D., Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2004
|
tom 56
|
nr 2
155-159
Porównano termorezystencję spor 64 szczepów C. difficile izolowanych z próbek kalu pobranych od pacjentów z biegunką poantybiotykową (AAD). Do badań wybrano losowo 26 szczepów wytwarzających toksyny А і В (TcdA+TcdB+), 32 szczepy wytwarząjące tylko toksynę В a nie wytwarzające toksyny A (TcdA-TcdB+) oraz 6 szczepów nietoksynotwórczych (TcdA-TcdB+ ). Z przeprowadzonych badań wynika, że szczepy C. difficile TcdA-TcdB+ podobnie jak szczepy C. difficile TcdA+TcdB+ wytwarzają spory o podwyższonej termorezystencji. Szczepy nietoksynotwórcze charakteryzowały się niższą opornością na działanie podwyższonej temperatury.
15

Wykrywanie toksynotworczosci szczepow Clostridium difficile przy pomocy szybkich metod diagnostycznych

71%
Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Rouyan G. S., Martirosian G., Meisel-Mikolajczyk F.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
1998
|
tom 50
|
nr 1-2
55-61
Przebadano próbki kału 53 pacjentów z biegunką poantybiotykową. Przy pomocy testów komercyjnych stwierdzono obecność toksyny A C. difficile w próbkach kału 16 pacjentów, co stanowiło 29,6%. Z 30 próbek wyhodowano szczepy C. difficile. Do dalszych badań użyto 25 szczepów. 3 z nich nie produkowały toksyny A in vitro. Wszystkie natomiast produkowały in vitro toksynę B. Analiza genetyczna przy pomocy reakcji łańcuchowej polimerazy wykazała obecność genów toksyny A i B.
16

Porownanie metodami AP-PCR, rybotypowania [PCR-ribotyping] oraz elektroforezy pulsacyjnej [PFGE] szczepow Clostridium difficile wytwarzajacych toksyne B i nie wytwarzajacych toksyny A

71%
Pituch H., Van Belkum A., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2003
|
tom 55
|
nr 1
53-60
Do porównania szczepów Clostridium difficile z delecją w genie kodującym toksynę A zastosowano metodę AP-PCR, rybotypowania (PCR-ribotyping) oraz elektroforezy pulsacyjnej (PFGE). Zbadano dziewięć szczepów, które nie wytwarzają toksyny A a wytwarzają toksynę В [tox A(-) tox B(+)]. Szczepy wyhodowano z próbek kału pobranych od pacjentów z biegunką poantybiotykową, leczonych w różnych oddziałach szpitalnych i w różnym czasie. Z przeprowadzonych badań wynika, że szczepy C. difficile z delecją w genie toksyny A, izolowane w Polsce, stanowią homogenną pod względem genetycznym grupę szczepów.
17

Wplyw wybranych gatunkow paleczek Lactobacillus sp. na szczepy Clostridium difficile o roznym profilu toksynotworczosci

71%
Wultanska D., Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2006
|
tom 58
|
nr 2
127-133
Badano antagonistyczny wpływ wybranych gatunków Lactobacillus (L. plan- tarum 2017405, L. rhamnosus GG, L. acidophilus DSM 21007 i L. fermentum 353) na beztlenowo rosnące laseczki C. difficile. Do doświadczeń użyto 40 szczepów C. difficile izolowanych w naszym laboratorium z kału chorych z rozpoznaniem biegunki poantybiotykowej. Wśród szczepów użytych do doświadczeń 13 wytwarzało toksyny A i B (A+B+CDT- ), 14 tylko toksynę B (A- B+CDT-), 9 szczepów wytwarzało toksyny А і В oraz posiadało geny toksyny binarnej (A+B+CDT+ ) a 4 szczepy były nietoksynotwórcze (A-B- CDT- ). Nie stwierdzono zależności między stopniem antagonistycznego oddziaływania pałeczek z rodzaju Lactobacillus a typem toksynotwórczości szczepów C. difficile. Największą antagonistyczną aktywność wobec szczepów C. difficile wykazał szczep Lactobacillus rliamnosus GG.
18

Flora przewodu pokarmowego chorych z podejrzeniem biegunki poantybiotykowej [AAD]. I. Clostridium perfringens

71%
Pituch H., Martirosian G., Obuch-Woszczatynski P., Meisel-Mikolajczyk F., Luczak M.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
2000
|
tom 52
|
nr 4
375-382
W próbkach kału pobranych od 158 chorych z podejrzeniem biegunki poantybiotykowej (AAD) poszukiwano toksynotwórczych szczepów Clostridium difficile oraz enterotoksynotwórczych szczepów Clostridium perfringens. W 35 (22%) próbkach kału wykryto toksynę A C. difficile natomiast z 48 (30%) próbek wyhodowano szczepy C. difficile. Z 21 (13%) próbek kału wyhodowano szczepy C. perfringens. Stosując łańcuchową reakcję polimerazy (PCR) z użyciem starterów ent 1 i ent 2 dla genu enterotoksyny (cpe) C. perfringens nie wykryto genu cpe w DNA izolowanym z próbek kału jak też ze szczepów. U dwóch chorych z biegunką poantybiotykową wykryto szczepy C. perfringens wytwarzające termorezystentne spory. Toksynotwórcze szczepy C. difficile i szczepy C. perfringens wyhodowano z tych samych próbek w czterech przypadkach.
19

Evaluation of different methods for detection of Clostridium difficile toxins in Poland

71%
Matrirosian G., Pituch H., Obuch-Woszczatynski P., Rouyan G., Meisel-Mikolajczyk F.
Acta Microbiologica Polonica
|
1999
|
tom 48
|
nr 4
20

Izolacja toksynotworczych szczepow Clostridium difficile i enterotoksynotworczych szczepow Bacteroides fragilis z kalu osob z podejrzeniem biegunki poantybiotykowej

61%
Pituch H., Leszczynski P., Belkum A., Obuch-Woszczatynski P., Rouyan G. S., Meisel-Mikolajczyk F.
Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia
|
1999
|
tom 51
|
nr 1-2
59-66
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.