Wartość produkcji owoców i warzyw stanowi ok. 24% globalnej produkcji roślinnej i 45% towarowej wartości działu roślinnego. Produkcje ogrodniczą cechuje duże rozdrobnienie i rozproszenie oraz pracochłonne metody produkcji, co sprawia, że efekty ekonomiczne tej produkcji są niezadowalające. Mimo to następuje samorzutne unowocześnianie produkcji, zwłaszcza sadowniczej (jabłka, wiśnie). Największym niedomaganiem produkcji ogrodniczej i producentów jest brak jej zorganizowania. Stworzenie warunków do produkcji zorganizowanej i wysoce jakościowej może stymulować rozwój ogrodnictwa i procesy unowocześniania technologii wytwarzania. Ważne jest to by niemożliwą jeszcze na tym etapie koncentrację produkcji zastąpić koncentracją podaży. Zrzeszenie się producentów i przez to aktywny udział w rynku, rozwój rynków hurtowych, zwłaszcza producenckich, wsparcie finansowe i dogodne kredyty to warunki, które winny być spełnione, ażeby możliwy był dalszy rozwój krajowego ogrodnictwa.