Języcznik zwyczajny Phyllitis scolopendrium jest rzadką paprocią występującą na południu Polski. Rośnie w drzewostanach bukowych z udziałem jawora i jodły, wśród rumoszu skalnego, w zespole jaworzyny górskiej Phyllitido-Aceretum. Jego występowanie badano w sieci 234 kwadratów - każdy o boku 2 m. W każdym kwadracie policzono osobniki paproci oraz zmierzono długość najdłuższego liścia każdego okazu. Oszacowano także udział powierzchni zajmowanej przez: ściółkę, runo, podszyt, luźne fragmenty skał oraz zwarcie warstwy koron drzew. W celu oszacowania wpływu rozdrobnienia skał na występowanie języcznika, w każdym kwadracie wykonano pomiary największego fragmentu skały, mierząc jego najdłuższy bok. Stwierdzono, że wielkość osobników (długość najdłuższego liścia) dodatnio korelowała z zagęszczeniem populacji. Kwadraty, w których występowały języczniki, charakteryzowały się znacznie większymi rozmiarami rumoszu skalnego, wyższym udziałem podszytu i mniejszym pokryciem runem zielnym od kwadratów, na których języcznika nie stwierdzono. Liczebność osobników w obrębie kwadratu wykazywała istotny dodatni związek z obecnością podszytu i wielkością fragmentów skalnych. Wielkość osobników nie wykazywała związków z żadną z badanych cech środowiskowych. W pracy omówiono też zależność występowania języcznika od rodzaju podłoża na którym rośnie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.