Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przetwory owocowe, w odniesieniu do których zostały określone wymagania co do jakości handlowej, muszą być produkowane zgodnie z ustalonymi wymaganiami. W artykule opisano, dla przykładu, wymagania co do jakości handlowej dżemów, konfitur, marmolad i powideł śliwkowych. Zwrócono uwagę na projektowane zmiany dotyczące jakości handlowej, w tym zmianę nazewnictwa przetworów z niskosłodzone na o obniżonej zawartości cukru. Omówiono również zasadyznakowania przetworów owocowych - zarówno wymagania dotyczące ogółu środków spożywczych, jak i wymagania szczegółowe, które dotyczą tylko omawianych grup przetworów owocowych. Przedstawiono także zmiany zasad znakowania środków spożywczych, zgodnie z wymaganiami rozporządzenia nr 1169/2011 wsprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Nowe zasady znakowania producenci muszą stosować już od 13 grudnia 2014 r.
W artykule przedstawiono nowe przepisy dotyczące znakowania żywności, ze szczególnym uwzględnieniem mięsa i jego przetworów. Zmiany w wymaganiach dotyczących etykiet wynikają z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (...). Najważniejszą zmianą jest obowiązek zamieszczania na większości produktów spożywczych informacji o wartości odżywczej. Wymaganie to będzie dotyczyło także przetworów mięsnych. Wymienione rozporządzenie wprowadza obowiązek zamieszczania nowych sformułowań obok nazwy produktu oraz wskazywania kraju lub miejsca pochodzenia, doprecyzowuje sposób przedstawiania informacji na temat składników alergennych. W artykule wspomniano również o nowych przepisach dotyczących wykazu substancji dodatkowych, znakowania kodem partii produkcyjnej. Przedstawiono wymagania co do znakowania żywności nieopakowanej oraz prace nad zmianą krajowych przepisów dotyczących znakowania środków spożywczych.
Nowa ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia z 8 stycznia 2010 r. wdraża pakiet rozporządzeń unijnych z 2008 r. Wnosi ona zmiany w przepisach prawnych dotyczącychznakowania żywności. W artykule przedstawiono zasady znakowania żywności zawierającej substancje dodatkowe oraz aromaty, uwzględniając nowe wymagania.
Dla konsumenta głównym źródłem informacji o produkcie jest jego etykieta. Konsument ma prawo do pełnej informacji o produkcie, która powinna być mu udostępniona przez producenta. W artykule omówiono wymagania przepisów prawnych dotyczące znakowania mięsa i produktów mięsnych sprzedawanych bez opakowań oraz wymagane Informacje, jakie muszą znaleźć się na etykiecie mięsa i produktów mięsnych gotowych sprzedawanych w opakowaniu.
W artykule wymieniono ustanowione przez prawo składniki alergenne - jest ich 14. Na wstępie podano definicję alergii pokarmowej, przyczyny oraz najczęściej występujące objawy. Opisano również różnice pomiędzy alergią pokarmową a nietolerancją na produkty spożywcze. Omówiono zasady właściwego oznakowania alergenów na produktach spożywczych, zgodnie z obowiązującym prawem. Zasygnalizowano również mające wkrótce nastąpić zmiany w ich znakowaniu, zgodnie z nowym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Podano przykłady błędnego oznaczania alergenów na etykietach produktów spożywczych. Zostały również omówione zasady znakowania produktów bezglutenowych, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 41/2009 z 20 stycznia 2009 r.
Komisja Europejska - po przeprowadzeniu oceny bezpieczeństwa, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 258/97 dotyczącym nowej żywności i nowych składników żywności - wydaje decyzje zezwalające na wprowadzenie do obrotu nowej żywności lub nowych składników żywności, albo decyzje odmowne. obrotu 33 nowych składników żywności oraz zatwierdzają jeden nowy proces technologiczny. Nie zostały dopuszczone trzy nowe składniki, WI części artykułu omówiono pierwszą grupę składników, które były przedmiotem prac Komisji Europejskiej w ramach rozporządzenia (WE) nr 258/97. Pozostałe składniki zostaną omówione w kolejnym zeszycie „Przemysłu Spożywczego"
W grudniu 2011 r. weszło w życie nowe rozporządzenie dotyczące znakowania środków spożywczych. Nowe rozporządzenie nie zmienia radykalnie zasad znakowania, choć pojawiają się nowe wymagania, a wiele zapisów, zostało doprecyzowanych. Nowym wymaganiem będzie obowiązek znakowania większości produktów spożywczych wartością odżywczą. Informacja o wartości odżywczej będzie musiała zawierać informacje o wartości i energetycznej, ilości tłuszczu, kwasów i tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka oraz soli. Ważną zmianą jest podawanie informacji o zawartości soli zamiast sodu. Pozostałe nowe zapisy to: ustalona wielkość czcionki do przedstawiania informacji obowiązkowych, doprecyzowanie wymagań dotyczących zamieszczania informacji o alergenach, obowiązek podawania kraju pochodzenia dla nowych produktów, ustalenie, kto odpowiada za znakowanie. Większość zapisów nowego rozporządzenia będzie obowiązywać za trzy lata, a w odniesieniu do wartości odżywczej - za pięć lat. Zatem producenci mają kilka lat na zmianę swoich etykiet.
W artykule omówiono zasady znakowania enzymów spożywczych wchodzących w skład środków spożywczych, a także zasady oznakowania enzymów spożywczych wprowadzanych do obrotu z przeznaczeniem dla producentów żywności oraz konsumentów finalnych. Wymagania dla enzymów są określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych. Do czasu ukazania się tego rozporządzenia nie było przepisów krajowych ani unijnych dotyczących stosowania enzymów w produkcji żywności oraz znakowania środków spożywczych z ich dodatkiem. Enzymy wykorzystane do produkcji danego środka spożywczego są traktowane jak każdy składnik żywności i muszą być odpowiednio oznakowane w wykazie składników. Ważne jest, czy dany enzym pełni funkcję technologiczną w gotowym produkcie, czy pełni funkcję substancji pomagającej w przetwarzaniu. W artykule przedstawiono tzw. drzewko decyzyjne ułatwiające podjęcie decyzji czy enzym jest stosowany jako składnik produktu, czy jako substancja pomocnicza w przetwórstwie.
Prawidłowe znakowanie produktów spożywczych wymaga uwzględnienia wielu aktów prawnych. Informacje zamieszczone na etykiecie można podzielić na obowiązkowe i dobrowolne. W artykule przedstawiono wymagania prawne dotyczące oznakowania mleka i produktów mlecznych w zakresie obowiązkowych danych (m.in. nazwa, skład produktu, data minimalnej trwałości, zawartość netto, warunki przechowywania) oraz innych danych nieobowiązkowych.
W artykule przedstawiono wymagane informacje, które powinny znaleźć się na etykietach soków, nektarów i napojów oraz podobnych produktów należących do tej kategorii, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi. Opisano również nadchodzące zmiany w znakowaniu, związane z wejściem w życie rozporządzenia w spawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Przedstawiono szczegółowe wymagania prawne, które dotyczą tylko soków i nektarów. Zostały omówione dodatkowe niezbędne w oznakowaniu informacje w zależności od dodatku do produktu cukru i/lub substancji słodzących, kofeiny czy lukrecji. Ponadto zostały opisane nowe akty prawne powiązane z omawianą kategorią żywności. Podano również przykłady niewłaściwego oznakowania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.