Badano ogólną zawartość białka w ziarnie 23 gatunków Aegilops (Ae. bicornis, Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. sharonensis, Ae. speltoides ssp. speltoides, Ae. speltoides ssp. ligustica, Ae. squarrosa, Ae. umbellulata, Ae. uniaristata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. crassa 4x, Ae. cylindrica, Ae. kotschyi, Ae. ovata, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis, Ae. variabilis, Ae. variabilis (peregrina), Ae. ventricosa, Ae.crassa 6x, Ae. triaristata 6x, Ae. juvenalis) i 5 Triticum (T. boeoticum, T. monococcum, T. dicoccum, T. durum odm. Grandur, T. aestivum - odm. Begra, Panda, linia CZR 1406) ze zbioru 2001-2003. Zawartość białka ogółem w ziarnie oznaczono metodą Kjeldahla. Przeprowadzone analizy wykazały, że poziom białka w ziarnie gatunków Aegilops okazał się dużo wyższy niż u odmian pszenicy heksaploidalnej (13,31-14,01%) i wahał się od 20,23% (Ae. squarrosa) do 29,97% (Ae. comosa). Niektóre gatunki Aegilops takie jak: Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. umbellulata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. kotschyi, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis i Ae. juvenalis zawierały ponad 25% białka ogólnego w suchej masie ziarna. W porównaniu do odmian pszenicy heksaploidalnej i gatunków Aegilops, pszenice diploidalne i tetraploidalne charakteryzowały się pośrednią zawartością białka w ziarnie (15,46-17,55%).