Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania terenowe w dolinie Kamiennej przeprowadzono na 15 obiektach w latach 2002-2003 na odcinku między Jakuszycami a Szklarską Porębą. Na podstawie zdjęć fitosocjologicznych określono następujące typy zbiorowisk roślinnych: torfowiska wysokie z klasy Oxycco-Sphagnetea Br.- Bl. Et R. Tx. 1943, zbiorowisko Eriophorum vaginatum-Sphagnum fallax Hueck 1928; podmokłe łąki z klasy Molinio-Arrhenatheretea R. Tx. 1937, zespół Angelico-Cirsietum oleracei R.Tx. 1937 em. Oberd. 1967; las świerkowy z klasy Vaccino-Picetea Br.Bl. 1939; zbiorowiska ziołorośli z klasy Epilobietea angustifolii R.Tx. et Prsg. 1950, Epilobion angustifolii (Rübel 1933) Soó 1937. Zbiorowiska te charakteryzują się małą zasobnością w składniki pokarmowe, brak zwłaszcza fosforu i azotu ogólnego, CaCO₃, odczyn kształtuje się od pH 3,38 do pH 6,49 oraz małą różnorodnością gatunkową roślin od 22 do 85 gatunków. W zbiorowiskach tych oznaczono 7 gatunków roślin chronionych.
Oznaczono metodą AAS zawartość rtęci w tkankach (mięśnie, wątroba i płuca) pobranych od kur utrzymywanych systemem przyzagrodowym w rejonach: typowo rolniczym (płd. Opolszczyzna) jak i uprzemysłowionym (LGOM). Najwięcej rtęci stwierdzono w wątrobach kur z rejonu przemysłowego, średnio 4,80 µg·kg-¹, podobne stężenia odnotowano w płucach, natomiast najniższe zanotowano w mięśniach. Obliczone współczynniki korelacji między zawartością Hg w płucach i mięśniach (r=0,84) oraz w wątrobach i mięśniach (r=0,67) okazały się statystycznie istotne (p≤0,00). Odnotowane różnice w zawartości Hg w poszczególnych tkankach w porównywanych regionach okazały się statystycznie nieistotne. Biorąc pod uwagę Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 13.01.2003 r. nie stwierdzono przekroczenia najwyższego dopuszczalnego stężenia tego toksycznego pierwiastka w tkankach tych ptaków.
Celem badań było określenie bioakumulacji rtęci w nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach ryb pochodzących z Jezior Wojnowskich. Dokonano porównania stężeń rtęci w organach ryb drapieżnych (sandacze) i niedrapieżnych (leszcze). Ryby odławiane były sieciami corocznie w latach 1997-2002. Wyższymi stężeniami rtęci charakteryzowały się tkanki sandaczy, niższymi - leszczy. Najwyższe stężenia rtęci stwierdzono w mięśniach. Zawartość rtęci u przebadanych gatunków ryb nie przekraczała wartości dopuszczalnych prawem w Polsce i Unii Europejskiej.
11
51%
The research involved Słup Dam Reservoir, which is used as a source of drinking water and for flood prevention. The research material was made up of aquatic plants and water collected in the littoral zone of the reservoir, in which copper, nickel, cadmium, lead and zinc contents were determined. Ceratophyllum demersum L. turned out to be the best accumulator of nickel, cadmium and zinc, Potamogeton crispus L. – copper, and Phragmites communis Trin – zinc. The presence of plants in the backwater area of the dam reservoir definitely improves water quality, not only thanks to their metal accumulation properties but because of their ability to act as a filter of substances carried in the water.
Zbadano stopień zanieczyszczenia Białej Lądeckiej kadmem i ołowiem poprzez określenie poziomu tych metali w wodzie, a także w organizmach larw chruścików z rodziny Glossomatidae i w roślinach wodnych (włosieniczniku wodnym - Batrachium aquatile (L.) Dum). Obliczono także współczynniki kumulacji tych pierwiastków w chruścikach i włosieniczniku wodnym. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że skażenie wody Białej Lądeckiej ołowiem jest niewielkie - wynosi średnio 0,0063 mg Pb·dm⁻³, co stanowi nieco ponad połowę dopuszczalnej wartości dla I klasy jakości wód powierzchniowych. Zanieczyszczenie kadmem jest większe i wynosi 0,001 mg Cd ·dm⁻³, co lokuje wodę Białej Lądeckiej w II klasie jakości wód powierzchniowych. Współczynniki bioakumulacji w chruścikach były pięciokrotnie wyższe niż w roślinach i kształtowały się dla kadmu na poziomie 22420 (w roślinach 4527), a dla ołowiu 18635 (w roślinach 3127).
Celem badań było poznanie związków pomiędzy wiekiem ryb a stężeniami rtęci w ich organach: nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach. Porównano ryby drapieżne (sandacz Stizostedion lucioperca L., 40 szt.) i niedrapieżne (leszcz Abramis brama L., 41 szt.), które odławiane były corocznie w latach 1997-2002 z Jezior Wojnowskich. Współczynniki korelacji między stężeniami rtęci w organach ryb a ich wiekiem były zróżni cowane, przy czym wszystkie przyjmowały dodatnie wartości. Sandacze, zajmujące wyższy poziom troficzny w ekosystemie jeziora, gromadziły w swych tkankach wyższe stężenia rtęci dzięki silniejszemu efektowi biomagnifikacji. Również u sandaczy stwierdzono istotne statystycznie zależności wieku i kumulacji rtęci w odniesieniu do wszystkich tkanek. Natomiast u leszczy zależności istotne statystycznie stwierdzono tylko dla mięśni.
Jednym z mikroelementów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmów jest selen. Może on wspomagać leczenie niektórych nowotworów [Lippman 2000], ale przekroczenie bezpiecznego poziomu spożycia może spowodować pewne schorzenia: [Tarp 1995, WHO 1996]. Wody rzeki Baryczy zawierają nieznaczne ilości selenu, ale występuje tam największe powierzchniowo skupisko stawów w Europie, w których głównie produkowane są karpie (Cyprinus carpio L.), dlatego właśnie one stały się przedmiotem badań. Celem badań było zbadanie zależności pomiędzy wiekiem ryb a zawartością selenu w wybranych narządach: mięśniach, skrzelach, wą- trobotrzustce oraz nerkach. Okazało się, że wraz z wiekiem rośnie ilość selenu w mięśniach, skrzelach i wątrobotrzustce.
Badaniom poddano karpie (Cyprinus carpio L.), pochodzące ze stawów położonych w dolinie rzeki Baryczy, które w danym roku miały być przeznaczone do konsumpcji. Stwierdzono, że w porównaniu z badaniami wykonanymi ok. 10 lat wcześniej poziom zakumulowanego w tkankach kadmu, miedzi i ołowiu uległ znacznemu zmniejszeniu, a cynku i chromu pozostał na podobnym poziomie. Organem, który kumulował najwyższe stężenia chromu, cynku, ołowiu i kadmu były nerki, a miedź w najwyższych ilościach kumulowała się w wątrobach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.