Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W sześciu stacjach doświadczalnych na glebach kompleksów pszennych i żytnich, w latach 2001 i 2002, przy odmiennym przebiegu pogody, oceniono plonowanie i skład chemiczny nasion odmian wyki siewnej o niezdeterminowanym (tradycyjne – ‘Jaga’, ‘Kwarta’, ‘Fama’, ‘Niwa’) i zdeterminowanym (samokończące – ‘Ina’ i ród SZD) typie wzrostu. Potencjał plonowania odmian tradycyjnych wynosił 4,36 t·ha-1, a samokończących 5,02 t·ha-1. Na glebach kompleksów pszennych plony nasion wyki siewnej były przeciętnie o 10% wyższe niż na glebach kompleksów żytnich. Na warunki klimatyczne sprzyjające rozwojowi wegetatywnemu odmiany samokończące reagowały mniejszym przyrostem długości łodyg i mniejszym spadkiem plonu nasion niż odmiany tradycyjne.
Celem zainicjowanych w 2005 roku badań było scharakteryzowanie podstawowych cech jakościowych nasion wszystkich aktualnie zarejestrowanych odmian łubinu białego, wąskolistnego i żółtego. W Laboratorium Chemiczno-Technologicznym w Słupi Wielkiej wykonano w dwóch powtórzeniach oznaczenia zawartości białka ogólnego, tłuszczu surowego i sumy alkaloidów w nasionach łubinów pochodzących z doświadczeń porejestrowych (PDO) i rejestrowych przeprowadzonych w stacjach doświadczalnych oceny odmian, w roku 2005. W opracowaniu przedstawiono wyniki dla poszczególnych odmian, w ramach gatunku, w oparciu o próby nasion pochodzące z tego samego zestawu doświadczeń, zbliżonych warunków glebowych i agrotechnicznych oraz zróżnicowanych klimatycznych. Na podstawie obliczeń statystycznych stwierdzono, że spośrod trzech źródeł zmienności dla zawartości białka ogólnego w nasionach, we wszystkich gatunkach, dominowała zmienność wynikająca z lokalizacji, a w przypadku tłuszczu i alkaloidów największą zmienność powodował czynnik genetyczny. Dla określanych cech jakościowych stwierdzono statystycznie udowodnione różnice między odmianami. Niektóre odmiany samokończące wykazywały mniejszą koncentrację białka w nasionach w porównaniu z niesamokończącymi. Wpływ bardzo wielu czynników na zawartość alkaloidów w nasionach powodował wysokie wartości współczynników zmienności. Znamienne jest to, że we wszystkich gatunkach najmniejszą koncentracją alkaloidów charakteryzują się odmiany zarejestrowane w ostatnich latach.
W opracowaniu przedstawiono wyniki analiz zawartości sumy alkaloidów chinolizydynowych w łubinie żółtym wraz z graminą i składu procentowego poszczególnych alkaloidów w nasionach odmian należących do trzech gatunków łubinu: białego, wąskolistnego i żółtego. Oznaczenia alkaloidów prowadzono metodą kapilarnej chromatografii gazowej, zwracając szczególną uwagę na ekstrakcję. W przebadanych, zarejestrowanych w Polsce (przed 2006 rokiem) odmianach łubinu można doszukać się charakterystycznych proporcji: w łubinie białym głównymi alkaloidami są lupanina i 13-hydroksylupanina; w łubinie wąskolistnym są to lupanina, 13-hydroksylupanina, angustifolina, izolpanina, multiflorina; w łubinie żółtym – sparteina, lupinina, ammodendryna, natomiast u odmian tzw. graminowych dominuje alkaloid gramina.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.