W pracy przedstawiono wykorzystanie odpowiednich modeli konstytutywnych do opisu warstw konstrukcji nawierzchni drogowej współpracującej z podłożem gruntowym. Przedstawione doświadczenie numeryczne ukazuje wrażliwość układu obliczeniowego konstrukcja–podłoże na dobór parametrów modelu z uwzględnieniem przede wszystkim wybranych czynników odpowiedzialnych za jego przemieszczenie i kontroluje jednocześnie czaszę ugięć, określaną numerycznie.