Zbadano wpływ gotowania nasion soczewicy (Lens culinaris) oraz zamrażania po ugotowaniu na wartość odżywczą, zawartość związków biologicznie aktywnych oraz właściwości przeciwutleniające. Materiałem doświadczalnym były handlowe nasiona soczewicy pochodzenia polskiego oraz kanadyjskiego. Badane nasiona soczewicy charakteryzowały się wysoką zawartością popiołu (3,2 i 3,4% s.m.) oraz białka (25,2 i 27,4% s.m.), które miało dość wysoką strawność (80-84%). Stwierdzono w nim ponadto wysoki udział białka rozpuszczalnego (43-44%). Zawartość fosforu fitynowego mieściła się w zakresie 94,8-103,8 mg % s.m. natomiast polifenoli - 1,2 i 1,4% s.m. Po gotowaniu zaobserwowano obniżenie ilości popiołu, białka rozpuszczalnego oraz polifenoli i dostępnych grup tiolowych. Natomiast zwiększyła się zawartość kwasu fitynowego, białka ogółem oraz jego strawność. Badania aktywności przeciwrodnikowej ekstraktów z nasion soczewicy wykazały, że ekstrakty acetonowe z obu badanych odmian posiadają aktywność na tym samym poziomie i jest ona wyższa w porównaniu z ekstraktami wodnymi. Po gotowaniu aktywność ekstraktów wodnych i acetonowych obniżyła się, natomiast po mrożeniu stwierdzono niewielki jej wzrost.