Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Persistency of grass associations is one of the way to counteract degradation of grasslands. The objective of the investigations carried out in 9-11 years of pasture use was to evaluate Poa pratensis persistence in sward. In the years 2005-07 Poa pratensis made 22.3-47.6% in the first regrowth of grass-clover sward and 39.3-52.1% of grass sward. The last two years were marked by a clear decrease of the studied species amount in the pasture association, irrespective of sward type and N fertilization dose. However, it was noted that the further increase of Poa trivialis and Deschampsia caespitosa share in spring sward, while Trifolium repens and Dactylis glomerata in summer. The higher competitiveness of Dactylis glomerata under conditions less suitable for Kentucky bluegrass development induced pasture productivity stabilization. Yet a higher abundance of this species in summer, like the growing Poa trivialis contribution in spring sward regrowth, has not ensured stabilization of pasture association in a marshy habitat.
Nadwieprzański Park Krajobrazowy znajduje się w środkowej części doliny Wieprza, w województwie lubelskim. Na obszarze parku jest realizowana działalność rolnicza, ale nadal mało jest poznana funkcja turystyczna tego terenu. Celem badań była ocena przydatności wybranych zbiorowisk trawiastych dla rekreacji i turystyki. W ocenie chłonności turystycznej badanych użytków wykorzystano wyniki badań fitosocjologicznych oraz wskaźniki Kostrowickiego, charakteryzujące odporność pędów poszczególnych gatunków roślin na deptanie. W środkowej części doliny Wieprza najczęściej występowały zbiorowiska trawiaste z klasy Molinio-Arrhenatheretea, rzędów; Plantaginetalia majoris i Trifolio fragiferae-Agrostietalia stoloniferae, ale przydatność do organizowania czynnej turystyki wykazywały tylko niektóre zbiorowiska w obrębie klasy Molinio-Arrhenatheretea. Najwyższą odpornością na uszkodzenia mechaniczne odznaczała się roślinność zbiorowisk z Poa annua, a najniższą roślinność zespołu Ranunculo-Alopecuretum geniculati.
W środkowej części doliny Wieprza objęto badaniami nadbrzeżne i łąkowe zbiorowiska trawiaste, występujące na terenie Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego. W latach 2005-2007 przeprowadzono badania florystyczne metodą Braun-Blanqueta. Celem badań było poznanie szaty roślinnej, określenie zawartości makroelementów w glebie i materiale roślinnym oraz fitoindykacyjna charakterystyka badanych siedlisk, uwzględniająca wilgotność gleb, ich trofizm oraz zawartość materii organicznej. Skład gatunkowy wybranych zbiorowisk trawiastych oraz liczby wskaźnikowe stanowiły podstawę do określenia właściwości siedlisk badanych użytków zielonych. Nadrzeczne i łąkowe zbiorowiska trawiaste z klasy Phragmitetea występowały łanowo w siedliskach wilgotnych, w pobliżu koryta rzeki oraz w zagłębieniach doliny (wskaźnik wilgotności 4,9-5,4) i reprezentowały zespoły: Glicerietum maximae, Phragmitetum australis, Phalaridetum arundinaceae i Sparganio-Glycerietum fluitantis. Warunki występowania zbiorowisk z klasy Phragmitetea sprzyjały gromadzeniu substancji organicznej w glebie, a skład florystyczny badanych zbiorowisk świadczył o zasobności siedlisk. Następstwem występowania tych fitocenoz w żyznych siedliskach było gromadzenie przez roślinność znaczącej ilości składników pokarmowych. Jednakże, wyniki analiz chemicznych materiału roślinnego świadczą o zróżnicowaniu zdolności pobierania tych składników z gleby przez roślinność szuwarową. Najwyższą zdolnością kumulacji biogenów w badanych siedliskach charakteryzowała się roślinność zespołów Glicerietum maximae i Phragmitetum australis. Ta zdolność kumulacji dużej ilości składników pokarmowych przez zbiorowiska z klasy Phragmitetea jest dowodem, że pełnią one funkcję fitosanitarną w środowisku przyrodniczym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.