Celem badań było prześledzenie zmian w masie ciała, podrobach oraz częściach tuszki i jej składnikach tkankowych w okresie wzrostu kurcząt mięsnych i nieśnych. Materiał doświadczalny stanowiło 260 kurcząt mięsnych ISA Vedette i 380 kurcząt nieśnych Astra S (płeć - w równych ilościach). Od 1. dnia, w odstępach 7-dniowych pobierano losowo po 10 kogutów i 10 kur, ważono je i poddawano ubojowi, a ich tuszki dysekcji. Stwierdzono, że szybkie zwiększenie masy ciała charakteryzuje kurczęta mięsne, szczególnie do ok. 6. tygodnia życia. W tym czasie najintensywniej przyrastały mięśnie piersiowe. Kury nieśne charakteryzowały się małymi przyrostami masy ciała, mięśni oraz tłuszczu, co przyczyniło się do opóźnienia dojrzewania oraz zapobiegało otłuszczeniu przed rozpoczęciem nieśności.
Badania wykonano na 300 lochach rasy złotnickiej pstrej, córkach 52 knurów. Stwierdzono, że spośród badanych cech najwyżej skorelowanymi są liczba prosiąt żywo urodzonych i odchowanych w drugim miocie oraz masa miotów drugiego i trzeciego. Liczba sutek okazała się w większości istotnie, chociaż niezbyt wysoko, skorelowana z cechami użytkowości rozpłodowej. Współczynniki korelacji feno typowej i genetycznej między cechami tego samego miotu były dodatnie i wysokie. Wykazano również wysoką korelację genotypową i znacznie słabszą fenotypową między tymi samymi cechami w kolejnych oproszeniach. Współzależność między cechami miotu, z którego pochodziła locha a cechami jej własnej wydajności charakteryzowała się w większości istotnymi, chociaż stosunkowo niskimi, współczynnikami korelacji.