Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena cech użytkowych i biologicznych pszczoły kraińskiej linii pogórskiej (Cb) oraz austriackiej (Ca). W czterech kolejnych sezonach pożytkowych prowadzono ocenę stacjonarną w pasiece zlokalizowanej w północno-zachodniej części Opolszczyzny. Oceniono wydajność miodową, wczesność wiosennego rozwoju, dynamikę rozwoju, rojliwość, łagodność (nasilenie zachowania obronnego) oraz zimotrwałość rodzin. Wydajność miodową oceniono na podstawie liczby kilogramów miodu pozyskanego od poszczególnych rodzin, a pozostałe cechy w skali punktowej od 0 do 3. W całościowej ocenie linia Ca uzyskała lepsze wyniki niż linia Cb. Linia Ca charakteryzowała się wyższą oceną pod względem wydajności miodowej – 18,2 kg (Cb – 15,3 kg), wczesności rozwoju – 2,98 pkt. (Cb – 2,94 pkt.) oraz dynamiki rozwoju – 2,97 pkt. (Cb – 2,92 pkt.). Linię Cb wyżej oceniono pod względem zimotrwałości – 2,89 pkt. (Ca – 2,75 pkt.). Pod względem skłonności do rojenia się obydwie linie okazały się mało rojliwe i oceniono je jednakowo wysoko na 2,96 pkt. Również ocena łagodności była zbliżona u obu linii. Na podstawie 4-letnich badań wykazano, że na ocenę poszczególnych linii hodowlanych znaczący wpływ miały zmienne warunki pogodowo-pożytkowe występujące w danym roku. Całościowa ocena wykazała statystycznie istotne różnice między liniami hodowlanymi tylko pod względem wydajności miodowej rodzin pszczelich. W gospodarce towarowej najważniejszym kryterium jest ilość pozyskanego miodu, dlatego w rejonie przeprowadzonych badań polecana jest pszczoła kraińska linii Ca.
Celem badań była analiza porównawcza okrywy włosowej konika polskiego i konia huculskiego, ze szczególnym uwzględnieniem budowy histologicznej oraz parametrów fizycznych włosów. Włosy do badań pochodziły od 20 klaczy, po 10 z każdej rasy. Próby włosów zostały pobrane w okresie zimowym, z boku kłody, grzywy, ogona oraz szczotek. Włosy z boku kłody zostały podzielone na frakcję pokrywową i puchową. U obu ras zaobserwowano większy procentowy udział włosów puchowych (ok. 70%) w stosunku do włosów pokrywowych (ok. 30%). Włosy pokrywowe konika polskiego były o ok. 50% dłuższe w porównaniu do włosów konia huculskiego, natomiast długość włosów puchowych nie różniła się istotnie pomiędzy rasami. Zarówno włosy pokrywowe, jak i puchowe konika polskiego były o ok. 25% grubsze w porównaniu do włosów konia huculskiego. Zdolność do wydłużenia poszczególnych rodzajów włosów nie różniła się istotnie pomiędzy rasami. Najmniejsze wydłużenie (ok. 45%) stwierdzono dla włosów szczotek, natomiast największe (ok. 55%) – dla włosów grzywy. Budowa histologiczna kutikuli włosów nie wykazała różnic między analizowanymi rasami koni.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.