Cel badań. Celem niniejszych badań było określenie i ocena spożycia wapnia, magnezu, żelaza, cynku, potasu i sodu z wodą pitną w wybranej grupie 19-26 letnich kobiet, studentek Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Materiał i metoda. Dane na temat spożycia wody pitnej oraz składników mineralnych zebrano metodą 4-dniowego bieżącego notowania, natomiast informacje o rodzaju wody używanej do przygotowywania napojów i posiłków przy pomocy specjalnie przygotowanego kwestionariusza. Stężenia pierwiastków w próbkach wody oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (ASA). Wyniki. Średnie spożycie wody pitnej kształtowało się na poziomie 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). Średni udział wody używanej przez kobiety do przygotowywania napojów i/lub posiłków w dostarczaniu wapnia i magnezu wynosił odpowiednio 9,8% i 3,8%. Udział wody wodociągowej w spożyciu wapnia i magnezu był zależny od ilości pierwiastków w wodzie, wynosił dla wapnia od 6,0% (przy zawartości wapnia w wodzie ≤68,3 mg/dm3 - dolny kwartyl) do 14,8% (>112 mg/dm3 - górny kwartyl), natomiast dla magnezu od 2,9% (≤10,9 mg/dm3) do 4,7% (>15,4 mg/dm3). Natomiast udział wody w spożyciu żelaza, cynku, potasu i sodu był niski, średnio nie przekraczał 2%. Porównując średnie zawartości pierwiastków w wodzie wodociągowej niegotowanej i gotowanej stwierdzono wpływ procesu gotowania wody na poziom wapnia (95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnezu (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04 mg/dm3), cynku (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3), potasu (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) i sodu (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3), jednakże z żywieniowego punktu widzenia otrzymane różnice w stężeniach nie były istotne. Wnioski. Woda pitna może być w diecie ważnym źródłem wapnia i magnezu, przy czym ilości dostarczonego pierwiastka zależą od jego zawartości w wodzie używanej do przygotowywania napojów i/lub posiłków.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.