Analizowany materiał glebowy był zróżnicowany właściwościami fizycznymi, chemicznymi. Wystąpiły różnice w całkowitej zawartości badanych mikroelementów oraz w ich formach rozpuszczalnych oznaczanych w roztworze HCl o stężeniu 0,1 mol∙dm-3. Czynnikiem decydującym o rozpuszczalności badanych pierwiastków był odczyn gleb. Zawartość manganu w formie zbliżonej do ogólnej w badanych glebach wahała się od 225,4 do 727,5 mg Mn∙kg-1, natomiast żelaza odpowiednio od 6288 do 24364 mg Fe∙kg-1. Zawartość badanych pierwiastków w formach rozpuszczalnych oznaczonych w roztworze HCl o stężeniu 0,1 mol∙dm-3, wahała się dla żelaza od 18,71 do 250,1 mg Fe∙kg-1 przy średniej geometrycznej 86,1 mg Fe∙kg-1, natomiast dla manganu odpowiednio od 55,7 do 141,1 mg Mn∙kg-1, przy średniej geometrycznej 92,7 mg Mn∙kg-1. Wykazano istotną ujemną zależność pomiędzy odczynem gleb (pH) mierzonym 1 mol KCl∙dm-3, a zawartością manganu i żelaza w formie rozpuszczalnej, gdzie r = -0,3867 (p < 0,05); r = -0,4018 (p < 0,05). O zawartości manganu i żelaza w bulwach ziemniaków oraz w burakach pastewnych decydował głównie odczyn gleby. Średnia geometryczna zawartość manganu w bulwach ziemniaków wynosiła 9,62 mg Mn∙kg-1, żelaza - 94,9 mg Fe∙kg-1, natomiast średnia geometryczna zawartość manganu w korzeniach buraków pastewnych 28,83 mg Mn∙kg-1, żelaza - 78,25 mg Fe∙kg-1. Analiza statystyczna wyników badań wykazała, że właściwości fizykochemiczne gleb niejednakowo wpływały na zawartość poszczególnych mikroelementów w badanych roślinach. Wykazano istotną ujemną zależność pomiędzy pH gleby mierzonym w 1 mol KCl∙dm-3, a zawartością manganu oraz żelaza w bulwach ziemniaków, gdzie wartość współczynnika korelacji liniowej wynosił dla manganu r = -0,427 (p < 0,05), dla żelaza r = 0,487 (p < 0,01), natomiast w korzeniach buraków odpowiednio dla manganu r= -0,567 (p < 0,001), dla żelaza -0,4016 (p < 0,05).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.