Określono potencjał antyoksydacyjny, związany ze zdolnością do zmiatania wolnych rodników, dla 12 soków najczęściej występujących na krajowym rynku. Testy wykonano metodą elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) z użyciem trwałego rodnika 1,1-difenylo-2-pikrylohydrazylu (DPPH). Najwyższą zdolność wymiatania rodników posiadały sok, nektar i koncentrat z aronii. Średnią zdolnością charakteryzowały się soki z wiśni i czarnej porzeczki, a najmniejszą zdolność wymiatania rodników DPPH stwierdzono dla soków z białych winogron i jabłkowego. Potencjał antyoksydacyjny soków nie był liniową funkcją zawartości witaminy C; oprócz kwasu askorbinowego, również szereg innych związków, m.in. karotenoidy i polifenole (flawonoidy, kwasy fenolowe, taniny) ma właściwości antyoksydacyjne i należy oznaczyć ich zawartość w sokach.