Ozon (O₃) to gaz naturalnie występujący w przyrodzie, który powstaje w stratosferze na wysokości ok. 30 km w wyniku działania promieni ultrafioletowych na tlen. Do wytworzenia ozonu potrzebna jest duża energia, która rozbija tlen cząsteczkowy (O₂) na dwa wolne rodniki tlenowe (O-), szybko reagujące z dostępnym tlenem, tworząc O₃. Do przemysłowego wytwarzania ozonu w sektorze spożywczym wykorzystuje się wyładowania koronowe i dielektryczne barierowe. W przemyśle spożywczym ozon znajduje zastosowanie w dezynfekcji: linii produkcyjnych, opakowań przed ich napełnianiem, utrwalaniu żywności, uzdatnianiu wody do butelkowania i picia oraz oczyszczaniu ścieków. Oporność mikroorganizmów na antybiotyki powinna zachęcić producentów do zainteresowania się tym środkiem dezynfekującym. Innym możliwym zastosowaniem ozonu jest dezaktywacja pozostałości pestycydów i mykotoksyn w żywności. Ozon, jak wszystkie substancje chemiczne, ma zalety i wady, a jego stosowanie wymaga właściwego doboru parametrów procesu i zbadania ich wpływu na jakość poszczególnych produktów żywnościowych. Ozonowanie to ekologiczna technika utrwalania żywności, a ponadto jest to proces ekonomiczny.