Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu zawartości wody w podłożu na wzrost roślin i sprawność aparatu fotosyntetycznego różaneczników. Dwuletnie rośliny Rhododendron yakushimanum 'Blurettia' uprawiano w pojemnikach 2 dm³ na stołach zalewowych z pełną recyrkulacją pożywki (N : P : K : Mg 200 : 21 : 83 : 12 mg·dm³ + mikro). W zależności od kombinacji rośliny nawadniano, gdy zawartość wody w podłożu spadała do 0,15 (umiarkowany niedobór wody), 0,20 m³-m⁻³ (duży niedobór wody), 0,30 m³-m⁻³ (nawadnianie optymalne, kombinacja kontrolna) oraz 0,40 m³-m⁻³ (nadmierne nawadnianie). Rośliny uprawiano w warunkach niedoboru od 1 lipca bądź od 1 sierpnia do końca września. Różaneczniki poddane stresowi suszy były niższe, charakteryzowały się niższą sumą długości pędów, mniejszymi liśćmi, a liczba liści z objawami uszkodzeń (brązowienie i zasychanie brzegów i wierzchołków liści, zwłaszcza starszych) była wyższa niż u roślin nawadnianych optymalnie. Zmiany te były bardziej widoczne, gdy rośliny rosły w warunkach dużego niedoboru wody w podłożu niezależnie od tego, czy rośliny poddawane były stresowi suszy od 1 lipca czy 1 sierpnia. Jednakże liczba uszkodzonych liści była niższa, gdy rośliny poddane były stresowi suszy od 1 sierpnia. Wysoka zawartość wody w podłożu spowodowała wytworzenie krótszych przyrostów w stosunku do kombinacji kontrolnej, a liczba liści z objawami uszkodzeń była wyższa. Średnica roślin, liczba pędów oraz ilość zawiązanych pąków kwiatowych na roślinie nie zależały od zawartości wody w podłożu. Można zatem stwierdzić, iż stres wywołany niedoborem wody w podłożu wywołał efekty zbliżone do zastosowania retardantów wzrostu, jednak znaczące uszkodzenia liści u roślin poddanych stresowi suszy wskazują na konieczność dokładniejszego opracowania tej technologii. Dodatkowo, u roślin uprawianych w warunkach niedoboru wody w podłożu oraz nawadnianych optymalnie badano sprawność aparatu fotosyntetycznego po poddaniu ich stresowi suszy (całe rośliny) oraz stresowi termicznemu (tylko liście). Stres spowodowany suszą, zarówno w czasie uprawy jak i w czasie pomiarów, nie wpływał na żaden z parametrów fluorescencji chlorofilu a. Natomiast stres termiczny powodował postępujące uszkodzenie aparatu fotosyntetycznego już w temperaturach przekraczających 40°C, co wyrażało się znaczącymi zmianami wartości wielu parametrów fluorescencji chlorofilu. Jednakże zawartość wody w podłożu w czasie uprawy nie wpływała na termostabilność centrów reakcji fotochemicznych PS II liści różaneczników.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.