Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
It is commonly believed that intensive nitrogen fertilization, while increasing the yield, simultaneously causes depreciation of the crop's quality. Potential accumulation of nitrates and solanine i.e compounds harmful to the consumers creates additional concern. The results obtained in our studies of many years show that systematic increase of yield affected by bigger and bigger doses of nitrogen fertilizers is not accompanied by significant relations among the particular components of nitrogen compounds. The concentrations of nitrates and solanine increased considerably but did not reach values which, according to compulsory international standards, should be considered harmful. Nitrogen fertilization not only did not modify the vitamin C content in potato tubers but-on the contrary-caused a significant increase its concentration in many studied cultivars.
Zarzecka K., Gugała M., Gąsiorowska B. 2001. Skuteczność chwastobójcza herbicydów i ich mieszanek oraz wpływ na wartość konsumpcyjną bulw ziemniaka. Prog. Plant Protect./Post. Ochr. Roślin 41(2): 931-934. Czynnikiem badawczym doświadczenia (2002-2004) były cztery rodzaje herbicydów: Afalon 50 WP, Azogard 50 WP, Sencor 70 WG+adiuwant Olbras 88 EC, Apyros 75 WG+adiuwant Atpolan 80 EC oraz dwie odmiany ziemniaka Rywal i Saturna. Smakowitość bulw gotowanych poddanych ocenie organoleptycznej po 6 miesiącach przechowywania w temp. +4°C oraz wilg. wzgl. pow. 95% w bardzo niewielkim stopniu uległy pogorszeniu w porównaniu do bulw badanych bezpośrednio po zbiorach. Bulwy obu odmian oceniane po przechowywaniu miały nieznacznie ciemniejszą barwę miąższu, w porównaniu do bulw badanych po zbiorach, szczególnie u odmiany Saturna. Obie odmiany zaliczono do typu B, podobnie jak po zbiorach. Po 6-miesięcznym okresie przechowywania bulwy ugotowane, oceniane zarówno po 10 minutach, jaki i po 24 godzinach miały większą skłonność do ciemnienia miąższu niż bulwy analizowane bezpośrednio po zbiorach. Odmiana Saturna, podobnie jak po zbiorach bardziej ciemniała (średnio o 0,4 stopnia w 9-stopniowej skali) od odmiany Rywal, a zastosowane w czasie wegetacji herbicydy podwyższały tę skłonność od 0,1 do 0,6 stopnia w 9-stopniowej skali.
Wykonano dwa trzyletnie doświadczenia polowe, w których badano wpływ nawożenia azotowego i magnezowego na koncentrację azotanów (N-NO3), u czterech odmian ziemniaków, różniących się okresem dojrzewania. Uwzględniono również zmiany zachodzące w wyniku długotrwałego ich przechowywania w tem. 4°C i wilgotności 95%. Pod wpływem wzrastających dawek N i Mg, wzrasta istotnie koncentracja azotanów w bulwach badanych odmian, nie osiągając dla bulw nawożonych azotem mineralnym wartości, które by można uznać za szkodliwe dla zdrowia, w przeciwieństwie do obiektów nawożonych magnezem mineralnym. W wyniku przechowywania nastąpił spadek N-N03 średnio dla badanych obiektów o 16.0% i był najwyższy u bulw nawożonych doglebowo maksymalną dawką magnezu w formie kizerytu (20.9%).
Three-year-long field and storage experiments were carried out to evaluate changes in concentrations of some organic acids in ‘Rywal’ and ‘Saturna’ potato tubers as affected by herbicides used during the growing period. The tubers were stored for 3 and 6 months at 4℃ and 8℃ at relative humidity of 95%. The weed control method did not change acid concentrations in the tubers. However, significant differences between the cultivars were seen. ‘Saturna’ had a higher content of citric, tartaric and fumaric acids, while that of malic acid was lower than in the ‘Rywal’ cultivar. There was a negative correlation between organic acids under study and malic acid after the harvest. The storage period and a lower storage temperature promoted accumulation of malic acid in both cultivars. A reverse relationship was noted in the case of other acids under study. The highest decrease, up to 70%, was found for fumaric acid assessed after 6 months of storage of the ‘Saturna’ cultivar.
The objective of the investigations was to evaluate changes in concentrations of total protein (nitrogen x 6.25), phosphorus and potassium in tubers of two potato cultivars: Rywal and Saturna, as dependent on the application of herbicides (Afalon 50 WP, Azogard 50 WP, Sencor 70 WG, and Apyros 75 WG), after harvest and after 3 and 6 months of storage. Concentrations of total protein, phosphorus and potassium in potato tubers were strongly conditioned by genetic features of the cultivars. The tubers collected from the objects sprayed with the herbicides over the vegetation period contained by 3.7%, 8.1%, and by 3.5% more protein, phosphorus and potassium, respectively, than those nursed exclusively mechanically. The corresponding values in the latter case reached respectively (means for the objects with the use of herbicides) 24.4 g kg-1, 660.5 mg kg-1 and 5351.3 mg kg-1. After 3 and 6 months of storage at 8°C, the content of nitrogen was significantly lower. Similarly, tubers stored at 4oC contained significantly less nitrogen, but not earlier than after 6 months. In contrast, concentrations of phosphorus and potassium did not change significantly over the storage of tubers in chambers with the lower temperature (4°C).
Celem badań było określenie wpływu nawożenia potasem przy trzech poziomach nawożenia NP: N40P17, N80P34, N120P51 na cechy kulinarne bulw ziemniaka odmian Muza, Oda i Orłan. Dawki potasu zwiększano proporcjonalnie do N i P w stosunku równym: 0, 1, 2 i 3. Ocenianymi cechami były: barwa, smak, zapach, tendencja do rozgotowywania, konsystencja, mączystość, wilgotność i struktura bulw ugotowanych oraz ciemnienie miąższu bulw surowych i ugotowanych. Najkorzystniejszą ocenę uzyskała odmiana Muza. W czterostopniowej skali (4 — najgorszy) smak bulw tej odmiany oceniono na 2,0; zapach na 1,2; konsystencję na 1,9; mączystość — 1,7 i wilgotność — 1,9. Odmiana Muza charakteryzowała się niską tendencją do rozgotowywania (1,4). Ciemnienie miąższu bulw surowych tej odmiany w 9-stopniowej skali wyniosło 8,7 — po 10 min. od przekrojenia i 8,2 po 1 h, a bulw ugotowanych 8,8 po 10 min. i 8,3 po 24 h. Niżej oceniono odmianę Oda. Wszystkie cechy bulw tej odmiany były o ok. 0,4 gorsze. Najniższą ocenę uzyskały bulwy odmiany Orłan. Bulwy tej odmiany jedynie w przypadku smaku w niewielkim stopniu przewyższały odmianę Oda. Zastosowane nawożenie NP nie miało decydującego wpływu na większość cech kulinarnych badanych bulw. Wzrastające dawki NP poprawiły smak bulw i wilgotność miąższu, a obniżyły ciemnienie miąższu bulw surowych po 4 h. Wzrastające dawki potasu poprawiły konsystencję miąższu, mączystość oraz zmniejszyły tendencję do rozgotowywania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.