Celem badań była ocena jakości ośmiu handlowych makaronów wyprodukowanych z różnych surowców ekologicznych: z semoliny lub mąki pełnoziarnistej z ziarna pszenicy twardej Triticum durum, z mąki pełnoziarnistej z ziarna pszenicy orkiszowej Triticum spelta oraz z mąki żytniej razowej typ 2000. Przeprowadzono ocenę składu chemicznego makaronów (zawartość wody, popiołu całkowitego, białka ogółem), rozkruszu i twardości oraz ocenę kulinarną makaronów po ugotowaniu (ocena organoleptyczna, straty suchej masy i przyrost masy w czasie gotowania). Stwierdzono, że badane makarony ekologiczne były dobrej jakości. Zawartość rozkruszu wynosiła maksymalnie 1,4%, a zawartość wody 9,4%. Makarony były zróżnicowane pod względem zawartości składników mineralnych (0,4-1,2%) i białka ogółem (7,3-14,7%), co wynikało z różnic w składzie chemicznym surowców użytych do ich produkcji. Straty suchej masy makaronów w czasie gotowania wynosiły od 3,8 do 14,7%, a wartości współczynnika przyrostu wagowego od 1,9 do 3,1. Zespół przeprowadzający ocenę organoleptyczną najwyżej ocenił makarony wyprodukowane z semoliny z ziarna pszenicy Triticum durum.