Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zbiornik Nielisz
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono zaporę ziemną posadowioną na gruntach organicznych. Zapora była i nadal jest monitorowana za pomocą pomiarów piezometrycznych oraz pomiarów przemieszczeń pionowych i poziomych obserwowanych reperów. Obliczenia przeprowadzono za pomocą modelu zmodyfikowanego Cam-Clay (MCC). Wyniki obliczonych przemieszczeń pionowych porównano z obserwowanymi oraz poddano krytycznej dyskusji.
W celu poprawy jakości wód retencjonowanych w zbiornikach zaporowych, buduje się zbiorniki wstępne, które lokalizowane są powyżej zbiornika głównego. Ich zadaniem jest zatrzymanie transportowanych przez rzekę zanieczyszczeń. Przykładem takiego rozwiązania jest największy na Lubelszczyźnie zbiornik wodny „Nielisz”. Zbiornik składa się z dwóch części podzielonych zaporą. Zbiornik główny, o powierzchni lustra wody 709 ha przy NPP oraz średniej głębokości 2,8 m i pojemności całkowitej 18,30 mln m3, położony jest w dolinie rzeki Wieprz. Powierzchnia jego zlewni wynosi 1236,2 km2. Zbiornik wstępny o powierzchni 179 ha przy NPP oraz średniej głębokości 0,7 m i objętości całkowitej 1,18 mln m3, położony jest w dolinie rzeki Por. Przekrój piętrzący usytuowany jest na 1,685 km jej biegu, a powierzchnia zlewni wynosi 590,3 km2 W niniejszej pracy przedstawiono badania dotyczące wpływu zbiornika wstępnego na jakość wód zasilających zbiornik główny. Próby wód pobierano w odstępach kwartalnych na dopływie i odpływie ze zbiornika. Analiza wyników przeprowadzonych badań jednoznacznie wskazuje, że badany zbiornik wstępny przyczynia się do znaczącej poprawy jakości wody dopływającej do zbiornika głównego. Najwyższa redukcja stężeń zanieczyszczeń w zbiorniku wstępnym na rzece Por miała miejsce w okresie intensywnego wzrostu makrofitów. Skuteczność pracy zbiornika jest duża. Nie jest on jednak w stanie wyeliminować wszystkich zanieczyszczeń dopływających wraz z wodami rzeki Por.
Przedstawiono proces przygotowania budowy zbiornika, podstawowe jego cele i parametry. Przeprowadzone w okresie rozruchu zbiornika pomiary filtracji wody przez korpus i podłoże zapory czołowej, przemieszczeń pionowych i poziomych zapory czołowej i budowli zbiornika oraz poziomu, wody w sieci piezometrów otwartych w rejonie zapory czołowej wykazały, że obiekt spełnia warunki bezpieczeństwa i w dniu 30 grudnia 2008 r. został przekazany do użytkowania. Do czasu wybudowania zbiornika obszar objęty jego oddziaływaniem nie był objęty żadnymi formami ochrony. Natomiast obserwacje po rozpoczęciu piętrzenia wykazały, że pod względem faunistycznym ten obszar charakteryzuje się wysokimi walorami w skali ogólnopolskiej, głównie ze względu na faunę bagienno-łąkową i wodną. Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 5 września 2007 r. został utworzony obszar specjalnej ochrony ptaków „Natura 2000” pod nazwą „Zbiornik w Nieliszu” (kod PLB 060020) obejmujący teren o powierzchni 2082,3 ha.
W dobie mających ostatnio miejsce również w Polsce powodzi szczególną uwagę zwraca się na obiekty gospodarki wodnej. Jednym z nich jest zapora czołowa zbiornika Nielisz, którego jednym z głównych zadań jest ochrona przed wezbraniami powodziowymi dorzecza górnego Wieprza. Artykuł przedstawia wyniki obliczeń numerycznych zachowania się zapory zbiornika Nielisz przy wykorzystaniu programu Plaxis i zastosowaniu modelu Modified Cam-Clay dla zalegającego poniżej namułu. Przeprowadzona analiza pozwoliła na określenie kształtu i rozmiarów stref koncentracji przemieszczeń oraz kątów obrotu kierunków naprężeń głównych, które można tam zaobserwować. Dostępność urządzeń pozwalających na rozpoznanie anizotropii właściwości mechanicznych gruntów jest obecnie wyraźnie ograniczona. Rozwiązaniem wydaje się określenie proporcji między wartościami parametrów wytrzymałościowych uzyskanych z badań trójosiowych przy standardowej ścieżce obciążenia z wartościami tych parametrów przy innych ścieżkach naprężenia lepiej odwzorowujących warunki in situ.
W artykule przedstawiono charakterystykę zapory w Nieliszu, dokonano porównania parametrów geotechnicznych podłoża tej zapory według Larssona i Marchettiego oraz obliczono warunki stateczności zapory ze względu na przebicie hydrauliczne (HYD) według Eurokodu 7 i stateczności ogólnej zapory przy rożnych poziomach piętrzenia za pomocą programu Slope/W.
W artykule przedstawiono obliczenia stateczności ogólnej zapory głównej zbiornika Nielisz, który ze względu na zalegające grunty organiczne wykonany został w dwóch etapach. Obliczenia stateczności wykonano dla poszczególnych etapów budowy nasypu, bazując na wynikach badań przeprowadzonych przez Katedrę Geoinżynierii oraz metodach analizy równowagi granicznej. Szczególną uwagę zwrócono na sposób wyznaczania wytrzymałości na ścinanie w warunkach bez odpływu na podstawie badań dylatometrycznych oraz zastosowanie badań DMT do obliczeń stateczności ogólnej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.