Badania dotyczyły uprawy zatrwianu tatarskiego (Goniolimon tataricum Boiss.) i zatrwianu szerokolistnego (Limonium latifolium O. Kuntze) w gruncie, w warunkach klimatycznych Olsztyna. Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001-2005. We wszystkich latach badań pełnia kwitnienia zatrwianu tatarskiego przypadała na trzecią dekadę lipca, zaś zatrwianu szerokolistnego na drugą dekadę sierpnia. Liczba pędów kwiatostanowych wytworzonych przez rośliny była najniższa w pierwszym roku kwitnienia i wynosiła średnio 2,8 sztuk z rośliny dla zatrwianu tatarskiego i 1,3 sztuk z rośliny dla zatrwianu szerokolistnego. W kolejnych latach uprawy liczba pędów kwiatostanowych uzyskanych z 1 rośliny byla nawet 5-7-krotnie większa. Także wysokość pędów była najmniejsza w pierwszym roku kwitnienia. Średnia wielkość kwiatostanów zatrwianu tatarskiego wynosiła 33,9 cm, zaś szerokolistnego 51,9 cm. Zaobserwowano zależność wielkości kwiatostanów od ich liczby wytworzonej przez roślinę.