W pracy przedstawiono możliwości i problemy zagospodarowania starorzeczy na stawy rybne lub łowiska rekreacyjne dla wędkarzy w kontekście cech morfologicznych starorzeczy i własności fizykochemicznych ich wód. Zespół cech środowiska przyrodniczego starorzeczy, jak: morfologia, warunki termiczno-tlenowe, a także parametry jakości wody stwarzają możliwość ekstensywnego chowu ryb. Starorzecza mają dogodne warunki dla egzystencji organizmów stagnofilnych oraz chowu ryb karpiowatych limnofilnych (karp, lin, karaś) oraz drapieżnych (szczupak, sum). Na przykładzie starorzecza zaadaptowanego na staw rybny w Smolajnach stwierdzono w pierwszym roku duży przyrost jednostkowy ryb, tj. ok. 1,32 kg na sztukę karpia i 1,38 kg na sztukę suma na pokarmie naturalnym. Pozytywnym czynnikiem w funkcjonowaniu stawu jest stały dopływ dobrze natlenionej wody rzecznej. Jednakże reżim rzeczny jest także jednym z czynników przesądzających o tym kierunku wykorzystania i wymuszającym zakres inwestycji. Ponadto efektywność inwestycji obniża wykorzystanie pomp w celu osuszenia zbiorników, a także powszechne kłusownictwo. Z uwagi na niewielką opłacalność inwestycji, prezentowany obiekt służy głównie celom dydaktycznym, a w przyszłości wykorzystany zostanie także na łowisko rekreacyjne.