Pojęcie „rolnictwo miejskie” nawiązuje do koncepcji, która w krajach anglojęzycznych znana jest jako „Urban agriculture”. Definiuje się je jako wytwarzanie, przetwarzanie i dystrybucję roślinnych produktów żywnościowych, roślinnych produktów nieżywnościowych, chowu zwierząt i upraw leśnych w miastach i na obszarach podmiejskich. Powierzchnia użytków rolnych (UR) na terenach miejskich jest duża. W Krakowie UR stanowią 52%, we Wrocławiu 50%, a w Warszawie 29% ogólnego areału. Rolnictwo miejskie pełni wiele funkcji, w tym funkcje środowiskowe, społeczne, ekonomiczne oraz kulturowe. Celem tego rolnictwa jest nie tylko wytwarzanie, przetwarzanie i dystrybucja produktów żywnościowych i nieżywnościowych, ale również ochrona środowiska naturalnego, tworzenie miejsc dla wypoczynku i rekreacji wśród zieleni, zwiększenie świadomości ekologicznej mieszkańców miast, a nawet nawiązanie i umocnienie więzi sąsiedzkich. Formami rolnictwa w mieście są uprawy polowe, uprawy na dachach, balkonach, ogrodach działkowych i wewnątrz budynków. Miejskie ogrodnictwo funkcjonuje w formie różnorodnych ogrodów (przydomowe, działkowe, edukacyjne, terapeutyczne, społecznościowe), a także innych aktywności, mających na celu „zazielenianie” miast - zielone dachy i ściany i miejska partyzantka (ang. Guerilla gardening).