W pracy przeanalizowano wyniki 5-letnich statycznych badań polowych nad wpływem płodozmianu i chemicznej ochrony roślin na wielkość, stabilność i strukturę plonu dwóch odmian owsa, Dragon i Rumak. Owies uprawiano w trzeciej rotacji 5-polowego płodozmianu: ziemniak (obornik) - owies - len włóknisty - żyto ozime — kukurydza oraz równolegle w 16-20-1etniej monokulturze. Stosowano trzy poziomy ochrony roślin: bez ochrony (obiekt kontrolny), z ochroną tylko herbicydami oraz z ochroną herbicydami i fungicydami nalistnymi, W płodozmianie, w porównaniu z monokulturą, średnie plony ziarna owsa odmiany Dragon zwiększyły sie o 21.1%, a odmiany Rumak o 28.9%. Efektywność poziomów ochrony roślin była mała i zależna od systemu ich następstwa. Herbicydy zastosowane w płodozmianie obniżyły plony ziarna obu odmian, odpowiednio o 4.1% i 3,0%. W monokulturze odmiany Dragon nie odegrały one żadnej roli, a u odmiany Rumak wpłynęły na zwiększenie plonu ziarna ledwo o 2.5%. Zastosowanie herbicydów wraz z fungicydami w płodozmianie obniżyło plon odmiany Dragon o 3.5%, a odmiany Rumak zwiększyło o 0.9%, natomiast w monokulturze zwiększyło odpowiednio o 4.9% i 6.5%. Wzrastający plon obu odmian owsa pod wpływem płodozmianu korespondował z wysokością źdźbeł, liczbą i masa ziarniaków z jednej wiechy oraz masą 1000 ziarn. Uprawa w płodozmianie zwiększyła stabilność jego plonowania. Największą uzyskano w obiektach nie chronionych chemicznie.