Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  yield factor
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było określenie wpływu stosowanych biostymulatorów na plon trzech odmian ziemniaka jadalnego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy odmiany ziemniaka jadalnego: Honorata, Jelly, Tajfun, II – pięć rodzajów stosowania biostymulatorów: obiekt kontrolny (bez stosowania biostymulatorów), biostymulator Kelpak SL®, Titanit®, GreenOk®, BrunatneBio Złoto®. Zastosowane w doświadczeniu biostymulatory wpływały na zwiększenie plonu (średnio o 1,6 t·ha–1) w porównaniu do poletka kontrolnego. Przy niekorzystnym układzie warunków pogodowych, niesprzyjającym plonowaniu ziemniaków, po zastosowaniu biostymulatorów uzyskano wyższy plon o 1,2 t·ha–1 niż w warunkach korzystnych. Biostymulator BrunatneBio Złoto wpływał istotnie na zwiększenie i strukturę plonu bulw ziemniaka w porównaniu do obiektu kontrolnego. Uprawiane odmiany różniły się pod względem wielkości plonu. Najwyżej plonowała Jelly (średnio 51,05 t·ha–1) i charakteryzowała się większym udziałem w plonie ogólnym bulw dużych niż odmiany Tajfun i Honorata. Największe plony i procentowy udział bulw dużych uzyskano w warunkach pogodowych 2017 roku, a w pozostałych latach plony były średnio o 1,1-1,2 t·ha–1 mniejsze.
Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu nawożenia nawozami mineralnymi, obornikiem od trzody chlewnej i komunalnymi osadami ściekowymi na plon i niektóre wskaźniki jakości ziarna pszenicy jarej. Badania prowadzone były w warunkach doświadczenia polowego przez 3 lata. W badaniach, oprócz plonu suchej masy ziarna oraz masy tysiąca ziaren, określano zawartość azotu ogólnego, białka ogólnego, siarki, a także zawartość cysteiny, metioniny i lizyny. W przeprowadzonych badaniach wykazano mniejszy wpływ na plon ziarna pszenicy nawożenia osadem ściekowym z oczyszczalni biologicznej oraz obornikiem, natomiast nawożenie osa-dem z oczyszczalni mechaniczno-biologicznej przyczyniło się do uzyskania plonu istotnie większego, porównywalnego z ilością ziarna, jaką uzyskano w obiekcie, w którym zastosowano wyłącznie nawożenie nawozami mineralnymi. Istotnie lepiej wypełnione było ziarno pszenicy z obiektu, w którym zastosowano komunalny osad ściekowy z oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Nie stwierdzono istotnych różnic w zawartości azotu i siarki w ziarnie pszenicy nawożonej azotem, fosforem i potasem w formie nawozów mineralnych, a zawartością tego pierwiastka w ziarnie pszenicy z obiektów, w których do nawożenia zastosowano obornik lub komunalne osady ściekowe. Stosowanie osadów ściekowych w umiarkowanych dawkach zgodnych z zapotrzebowaniem roślin na składniki pokarmowe nie spowodowało pogorszenia wartości biologicznej plonu.
Improved soil fertility is a requirement for enhanced crop production. Combination of inorganic and organic fertilizers improve crop productivity while reduce environmental degradation. An experiment was carried out at Eastern University, Sri Lanka to study the effect of Foliar Application of Banana Pseudostem Sap on Yield of Cowpea (Vigna unguiculata L. Walp.) in sandy regosol. The experiment was laid out in Randomized Complete Block Design having five treatments viz; recommended inorganic fertilizer N, P, K as basal and N as topdressing (T1), N, P, 1⁄2 K as basal with recommended N as topdressing and foliar spray of 1% , 3%, 5% and 7% banana pseudostem sap solution (T2-T5) at 3rd, 5th, 7th and 9th week after planting. The results revealed that significant difference (P<0.05) were noted on number of pods per plant at 1st and 2nd picking. Higher number of pods per plant, maximum pod length and girth were in T2 while low in T1. Sun dried weights of pods and number of seeds per pod were significantly (P<0.05) varied at each picking. Further, cowpea yield at each picking were higher in T2 compared to tested treatments. The present study suggested that, among the tested treatments N, P, 1⁄2 K as basal with recommended N as topdressing and foliar spray of 1% Pseudostem sap solution at 3rd, 5th, 7th and 9th WAP would be the most suitable for cowpea production in sandy regosol.
Celem badań przeprowadzonych w latach 2010-2012 na jednorocznych, dwu- i trzyletnich pędach trzech odmian Salix viminalis: Bjor, Jorr i Tora, wyrosłych z 14. 15. i 16 letnich karp, było porównanie ich pod względem aktywności procesów asymilacji i transpiracji, a także parmetrów wpływających na te procesy, tj. przewodności szaprkowej, stężenia podszparkowego CO2, fotosyntetycznego współczynnika wykorzystania wody (WUE) i chwilowego fotosyntetycznego współczynnika wykorzystania wody (WUEI) oraz pod względem plonowania. Pomiary wymiany gazowej wykonano za pomocą analizatora gazu typu TPS-2 z kamerą PLC-4 (PP System, USA), pracującego w układzie otwartym. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że pędy jednoroczne odmiany Jorr wykazały się najkorzystniejszymi parametrami wymiany gazowej, zaś najsłabszymi trzyletnie pędy odmiany Tora. Wysoka ogólna aktywność procesów wymiany gazowej u odmiany Jorr pozwoliła mu osiągnąć największy plon biomasy pędów, niezależnie od cyklu zbio-ru. Mimo zaawansowanego wieku plantacji (14-16 rok uprawy) badane odmiany wykazały się dużą produktywnością biomasy. Prawdopodobnie, ze względu na duży przyrost masy drzewnej trzylet-nich pędów u odmiany Bjor, stanowiący ok. 58% całego trzyletniego przyrostu, znacząco większy niż u Jorr i Tora (ok. 50%), najkorzystniejszy dla tej odmiany byłby zbiór co 4 lata.
Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2008-2010 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo- Humanistycznego w Siedlcach. Dwuczynnikowy eksperyment założono metodą split-plot, w trzech powtórzeniach, na glebie zaliczanej do kompleksu żytniego bardzo dobrego i klasy bonitacyjnej IVa. W doświadczeniu badano dwa czynniki. Czynnikiem I były odmiany ziemniaka: Satina, Tajfun, Cekin, czynnikiem II – sposoby pielęgnacji (odchwaszczania) z udziałem herbicydów i ich mieszanin: Command 480 EC, Command 480 EC i Afalon Dyspersyjny 450 SC, Stomp 400 SC, Stomp 400 SC i Afalon Dyspersyjny 450 SC oraz obiekt kontrolny – pielęgnacja mechaniczna. Wykazano, że stosowanie zabiegów mechaniczno-chemicznych z udziałem herbicydów i ich mieszanin przyczyniło się do ograniczenia zachwaszczenia w uprawie ziemniaka. Obliczenia statystyczne wykazały istotny wpływ właściwości odmianowych, sposobów odchwaszczania oraz warunków pogodowych na liczebność chwastów, plonowanie ziemniaka oraz wysokość roślin i uszkodzenia poherbicydowe. Dla praktyki rolniczej zaleca się odchwaszczanie mechaniczno-chemiczne z dwukrotnym użyciem herbicydów (przed wschodami i po nich) oraz mechaniczno-chemiczne z zastosowaniem mieszanki herbicydów przed wschodami ziemniaka.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.