Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wyka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Extrafloral nectaries on the abaxial surface of stipules were investigated in the Vicia angustifolia, Vicia sativa, Vicia sepium and Vicia grandiflora. In V. angustifolia nectaries were also located on the calyx surface. Nectaries were consisted of secretory hairs and 2-3 layers of subepidermal cells. Secretory hair was built af four cells of head, one stalk cell and basal cell. Head cells showed character of transfer cells because of walls ingrowths and dense cytoplasm with numerous mitochondria.
W łupinach i liścieniach nasion różnych gatunków i odmian wyki występują inhibitory pepsyny, trypsyny i chymotrypsyny.
Na tle znaczenia roślin strączkowych w zmianowaniu i ich przydatności użytkowej przedstawiono postęp hodowlany uzyskany w Polsce. Najczęściej stosowaną metodą oceny postępu było porównywanie odmian wzorcowych z nowymi - rejestrowanymi odmianami, które wyróżniały się istotnie lepszym plonem lub innymi, ważnymi cechami ideotypu. Dla tego celu wykorzystywano wyniki doświadczeń odmianowych COBORU. W udomowieniu łubinów duże znaczenie miało usunięcie tzw. cech prymitywnych, jak pękanie strąków, wysoka zawartość alkaloidów, długi okres wegetacji i podatność na choroby. Istotny wpływ na wysokość plonów miało wprowadzenie do genotypu odmian genów kontrolujących samokończenie wegetacji i termoneutralność. Na przykład u łubinu żółtego podniesiono poziom plonów do ponad 2,0 t z ha. Postęp w hodowli bobiku nie był tak duży, jak u innych roślin strączkowych. Zwiększono jednak zróżnicowanie fenotypu odmian, wyhodowano odmiany samokończące, plonujące na poziomie form tradycyjnych, a przede wszystkim pokonano barierę plenności najstarszej odmiany Nadwiślański. Największe osiągnięcia uzyskano w hodowli grochu. Zmieniono model odmian nasiennych, wprowadzając geny krótkiej łodygi i afila. Opracowano nowy ideotyp odmiany nasiennej-pastewnej, przydatnej do uprawy na glebach lekkich. W latach 1970 - 1995 u obu typów odmian (białokwitnących i antocjanowych) plony nasion wzrosły o ponad 50 % i w efekcie przekroczyły poziom plonowania bobiku.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.