Serwatka, produkt uboczny przetwarzania mleka na sery i kazeinę, w zależności od technologii, zawiera ponad 50 proc. składników jego suchej masy. Z mleka przetwarzanego klasycznymi metodami przechodzą do niej znaczne ilości białka, kazeiny, laktozy, składników mineralnych i witamin. Ten skład uzasadnia poszukiwanie możliwości jej wykorzystania nie tylko na paszę, ale i na cele spożywcze. Napoje produkowane na bazie serwatki w zachodniej Europie od lat spotykają się z zainteresowaniem, w Polsce są jeszcze mało znane. Autor omawia doświadczenia z zastosowaniem w produkcji takich napojów jabłek, gruszek, pomarańczy, grejpfrutów i kiwi.
Zanalizowano właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i trwałość preparatu Bioflax, (odolejone, sproszkowane nasion lnu) oraz surowca wyjściowego (nasiona lnu). Badania zawartości popiołu, wilgoci oraz metali ciężkich przeprowadzono zgodnie z wymogami farmakopealnymi (FP V) natomiast zawartość śluzu i liczby pęcznienia zgodnie z proponowaną normą producenta. Stwierdzono, że preparat Bioflax charakteryzuje się właściwościami porównywalnymi z surowcem wyjściowym, a pod pewnymi względami nawet je przewyższa, zwiększona bowiem zawartość śluzu i większa liczba pęcznienia poprawiają znacznie jego działanie osłaniające i przeczyszczające. Trwałość preparatu jest natomiast porównywalna z trwałością innych preparatów zielarskich i pozwala na jego roczne magazynowanie (przechowywanie).