Do długoterminowego przechowywania zasobów genowych czosnku zastosowano metodę witryfikacji. Krioprezerwacji poddano obiekty czosnku tworzące i nietworzące pędów kwiatostanowych. Materiał badawczy stanowiły stożki wzrostu izolowane z cebulek powietrznych oraz roślin otrzymanych w kulturach in vitro. Stożki wzrostu wielkości 3-5 mm i średnicy ok. 2 mm traktowane były roztworem PVS3 (50% sacharoza, 50% glicerol), po czym bezpośrednio zamrażano w ciekłym azocie. Przeżywalność eksplantatów określano po 2 tygodniach od rozmrożenia, natomiast ostateczną regenerację po 10 tygodniach. Regeneracja eksplantatów uzyskanych z cebulek powietrznych wahała się od 24% do 83%, natomiast w przypadku stożków wzrostu izolowanych z roślin otrzymanych w kulturach in vitro od 0,23% do 33,3% i była uzależniona od genotypu.