Sterole roślinne wykazują różnorodną aktywność biologiczną, a w roślinie są podstawowymi składnikami strukturalnymi i funkcjonalnymi cytomembran. Celem pracy było określenie sumy i składu wolnych steroli w dwóch zróżnicowanych pod względem cech użytkowych odmianach brokułu, w zależności od metody i terminu uprawy. Badania przeprowadzono w latach 2005 i 2006. Brokuły uprawiano z rozsady na zbiór letni lub jesienny, metoda „na płask” lub na redlinach wykonanych wiosną. Wolne sterole w brokułach określano bezpośrednio po zbiorze metodą HPLC. Materiał roślinny poddano po wysuszeniu ekstrakcji w heksanie. Ekstrakty analizowano z wykorzystaniem chromatografu Shimadzu, z detektorem SPD-M10A VP. Wpływ metody uprawy okazał się istotny w zarówno przypadku sumy steroli, jak ich składu jakościowego. Ogólna zawartość wolnych steroli w częściach jadalnych brokułów wahała się w granicach 40-109 mg 100 g⁻¹ s.m. Zawartość wolnych steroli w brokułach różniła się w obu terminach uprawy. Dominującymi formami związków sterolowych były β-sitosterol i brassicasterol, ale skład i zawartość steroli zależały istotnie od odmiany brokułu.