W pracy przedstawiono wyniki badań nad Holcus lanatus w aspekcie jej paszowego wykorzystania. Skład chemiczny runi z dominacją Holcus lanatus wyróżnia się wysoką wartością pokarmową, zwłaszcza w odniesieniu do kompleksu węglowodanowo-ligninowego. Korzystnie przedstawia się również skład mineralny. Jednakże w przypadku łąk zlokalizowanych na glebach torfowych niepokój może budzić nie zawsze optymalna zawartość potasu. Holcus lanatus nie można określić mianem gatunku o niskiej smakowitości. Okazuje się, że obecność tego gatunku nie obniża wykorzystania runi pastwisk podczas wypasu, a w odrostach wiosennych działa stymulująco. Ze strony pasących się zwierząt potrzebny jest wyższy nakład pracy na zerwanie blaszek liściowych Holcus lanatus niż Lolium perenne, ale analogiczny do Dactylis glomerata. Holcus lanatus jest więc intertesującą trawą pastewną. Toteż dotychczasowe, negatywne poglądy o tym gatunku jako roślinie pastewnej muszą ulec zmianie.