W pracy analizowano zmienność i odziedziczalność cech plonotwórczych wybranych rodów papryki rocznej (Capsicum annuum L.) typu Kambi pochodzenia bułgarskiego. Zmienność i odziedziczalność wybranych cech papryki słodkiej typu Kambi oceniano w pięciu okresach wegetacyjnych (1997-2001). Na podstawie pomiarów biometrycznych roślin papryki oceniono następujące cechy: plon owoców z 1 m2, liczbę owoców z 1 m2, średnią masę owocu, wysokość owocu, szerokość owocu, grubość miąższu, liczbę komór, masę rdzenia, współczynnik kształtu owocu, masę miąższu, masę tysiąca nasion. Odziedziczalność wybranych cech oceniono na podstawie współczynników odziedziczalności (h2) „w szerokim sensie” oszacowanych metodą analizy wariancji ze stosunku wariancji genotypowej do fenotypowej oraz obliczając współczynniki korelacji i regresji rodziców względem potomstw. Współczynnik odziedziczalności oparty na współczynniku korelacji i regresji podano jak dla rośliny samopłodnej. W pierwszym roku badań zwraca uwagę wysoka odziedziczalność badanych cech, przy ocenie na podstawie analizy wariancji. Świadczy to pośrednio o dość dużym zróżnicowaniu genetycznym badanej populacji. W następnych latach, selekcja na cechy plonotwórcze (kształt i masa owoców) spowodowała ujednolicenie genetyczne populacji. „Rozwarstwienie” populacji pojawia się w piątym roku badań. W roku 2001 stwierdzono wysoką odziedziczalność średniej masy owocu (h2=0,88), plonu owoców z 1 m2 (h2=0,80) oraz grubości miąższu (h2=0,93). Odziedziczalność cech obliczona jako korelacja lub regresja wartości cechy rodziców i potomstwa wskazuje na średnią masę owoców, plon z rośliny, masę miąższu, kształt owoców jako cechy o silnej determinacji genetycznej powtarzalnej w latach.