Wyparty przez inne rośliny strączkowe, uprawiany jedynie w Polsce południowo-wschodniej, lędźwian siewny (Lathyrus sativus L.) ma ograniczoną pulę zmienności genetycznej, dlatego ważne jest, by starać się poszerzyć ją wykorzystując wszystkie znane metody, w tym także techniki in vitro. W przeprowadzonym eksperymencie wykładano 6-tygodniową tkankę kalusową, uzyskaną z eksplantatów pochodzących z siewek rosnących w warunkach in vitro, na różne pożywki różnicujące. Obserwowano przyrost masy kalusa - największy na fragmentach ogonków liściowych na pożywce MS z dodatkiem Kin (2,0 mg·dm-3), NAA (2,0 mg·dm-3), 2,4-D (2,0 mg·dm-3) i chitozanu (20 mg·dm-3). Zanotowano wysoki procent spontanicznej ryzogenezy - największy na kalusie z eksplantatów międzywęzłowych na pożywce MS z dodatkiem NAA (2,0 mg·m-3) i Kin (0,4 mg·dm-3). Badania histologiczne potwierdziły tworzenie się centrów merystematycznych i różnicowanie naczyń w kalusie na różnych pożywkach.