W latach 2002–2010 na dziesięciu kompleksach stawów rybnych zlokalizowanych w dolinie Białej Nidy pomiędzy Dzierzgowem a Nowymi Kanicami stwierdzono 193 gatunki ptaków: 125 lęgowych i prawdopodobnie lęgowych oraz 68 nielęgowych. Spośród nich 36 gatunków jest wymienionych w krajowej Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych, a cztery z nich to ptaki gniazdujące (bąk Botaurus stellaris, bielik Haliaeetus abicilla, zielonka Porzana parva, kropiatka Porzana porzana). Ważnym siedliskiem w dolinie Białej Nidy pozostają stawy hodowlane. Ze względu na cenne walory przyrodnicze tego terenu należy dążyć do prowadzenia ekstensywnej gospodarki rolnej i stawowej, niedopuszczenia do dalszego przesuszania nadrzecznych łąk, promowania walorów przyrodniczych wśród lokalnej ludności i wdrażania programów rolnośrodowiskowych. Awifauna kompleksów stawowych w Bałkowie, Kossowie, Chyczy, Rzeszówku, Marianowie i Chorzewie powinna zostać objęta stałym monitoringiem w celu określenia rodzaju i tempa zachodzących zmian
Podstawową formą unieszkodliwiania odpadów komunalnych w Polsce jest wciąż ich składowanie na składowiskach. Pomimo rozwoju innych technik, typu kompostowanie czy spalanie, składowanych jest ponad 95% powstających odpadów. Szacuje się, iż tylko 30% istniejących legalnie składowisk jest urządzona na poziomie zabezpieczającym przed negatywnym oddziaływaniem na środowisko. Głównym zagrożeniem wynikającym z niewłaściwej budowy bądź też eksploatacji składowiska jest migracja zanieczyszczeń do wód podziemnych. Celem pracy jest przedstawienie skali zanieczyszczeń wód gruntowych w studniach leżących na linii spływu tych wód. Badaniami objęto cztery kopane studnie gospodarcze leżące w najbliższym sąsiedztwie składowiska. Wyniki przedstawiono w postaci graficznej oraz tabelarycznej. Na ich podstawie oszacowano wpływ składowiska na jakość wody w badanych studniach kopanych.
W pracy przedstawiono zmiany krajobrazu, jakie miały miejsce w czasie budowy zbiornika wodnego Domaniów na rzece Radomce i jakie zachodzą w okresie 4-letniej jego eksploatacji. W czasie budowy zbiornika zmiany krajobrazu były największe. Wynikały one przede wszystkim z kompletnej dezintegracji istniejącej infrastruktury techniczno- społecznej, a następnie zalaniu części doliny po napełnieniu zbiornika. Budowy zapory, częściowych obwałowań czaszy zbiornika i nowych odcinków dróg przyzbiornikowych spowodowały niewątpliwą antropogenizację krajobrazu, chociaż powstanie zbiornika bezsprzecznie podniosło walory krajobrazowe omawianego terenu. Konsekwencją tego jest wzrost frekwencji turystycznej oraz aktywności inwestycyjnej, wyrażającej się w budownictwie mieszkaniowym i gospodarczym, realizacji sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, dróg oraz stacji uzdatniania wody i oczyszczalni ścieków, które też zmieniają krajobraz. Wszystkie tego rodzaju oddziaływania na krajobraz można nazywać pośrednimi, bo wprawdzie wynikają one z obecności zbiornika, ale są przede wszystkim działalnością antropogeniczną, chociaż przez zbiornik spowodowaną. Zbiornik wodny oddziaływuje też na krajobraz w sposób bezpośredni poprzez podniesienie się w otaczających terenach poziomu wody gruntowej, co wpływa na skład florystyczny i stan istniejącej szaty roślinnej. Przy najwyższym spiętrzeniu wody w zbiorniku krajobraz zbiornikowy jest atrakcyjniejszy niż przy minimalnym, kiedy wynurzają się na powierzchnię pewne partie dna. Niekorzystnie na krajobraz oddziaływuje abrazja brzegu, która nastąpiła na odcinku ok. 130 m, a korzystnie biologiczna zabudowa brzegów zbiornika.
Na przełomie czerwca i lipca 2003 badano szatę roślinną strefy brzegowej wybranych 8 oczek wodnych, po dwa oczka w okolicach miejscowości Żarowo, Rzepnowo i Krzemlin w gminie Pyrzyce (Pomorze Zachodnie), wykonując 14 zdjęć fitosocjologicznych oraz 6 spisów florystycznych roślinności badanych zbiorników wodnych. Wykazano, że badane oczka położone w pobliżu osiedli wiejskich, a więc narażone na znaczną antropopresję (przeżyźnienie i zanieczyszczenie) cechowały się znacznym zróżnicowaniem florystycznym. Zróżnicowanie w udziale zbiorowisk gatunków wodnych (Lemna minor) i szuwarowych (Phragmites australis) przemawia za postępującą sukcesją gatunków związanych z wodą i ustępowaniem zespołów szuwarowych (m.in.: Glycerielum maximae, Phragmitetum australis) oraz sukcesją zespołów mulistych brzegów wód (Bidentetea), łąkowych (Molinio-Arrhenatheretea) oraz ruderalnych (Artemisietea), co jest związane z postępującym starzeniem się badanych ekosystemów.
W pracy przedstawiono wyniki badań prowadzonych w latach 1995-2003 na terenie otaczającym składowisko odpadów komunalnych Maślice we Wrocławiu. Lata 1995-1999 przypadały na okres intensywnej eksploatacji obiektu, od roku 2000 rozpoczęła się jego rekultywacja. W ramach badań w wyznaczonych terminach pobierano próbki odcieków składowiskowych, wód podziemnych i powierzchniowych w otoczeniu składowiska. Zakres analiz obejmował oznaczanie pH oraz zawartości wybranych makro- i mikroelementów. W odciekach i wodach podziemnych po zamknięciu obiektu nastąpił spadek zawartości makroelementów. Natomiast w porównaniu z wcześniejszym okresem eksploatacji zauważalny jest wzrost zawartości metali ciężkich, wymywanych z odpadów zdeponowanych przed zamknięciem składowiska. W próbach wód powierzchniowych nastąpiło obniżenie pH, natomiast pozostałe wskaźniki wykazywały wzrost, który przynajmniej częściowo można tłumaczyć dopływem zanieczyszczeń od strony składowiska.