W hodowli wielkostadnej dąży się do opracowania profili metabolicznych, których wybrane wskaźniki stanowiłyby informację o aktualnym stanie zdrowia i zakresie podatności zwierząt na czynniki predysponujące do wystąpienia choroby. Celem pracy było określenie poziomu wskaźników krwi podstawowej przemiany materii w najczęściej spotykanych chorobach karpi w warunkach hodowlanych i ocena zmian wskaźników biochemicznych i morfologicznych jako pomocniczych w diagnostyce chorób ryb, uwzględniając też oznaczenia zawartości amoniaku przy branchionekrozie (BN). Badania przeprowadzono w latach 2009–2011 na 120 karpiach, w pierwszym roku życia o ciężarze ciała 25–90 g, w przebiegu następujących chorób: zespole posocznicy karpi (SVC i CE), zapaleniu pęcherza pławnego (ZPP), branchionekrozie (BN) i przypadku zmian przesiękowych bez objawów klinicznych, stwierdzonych w różnych środowiskach woj. dolnośląskiego. Uzyskane wartości wybranych wskaźników biochemicznych i morfologicznych wykazują różnice w ich poziomach przy badanych jednostkach chorobowych karpi. W miarę dokładnie charakteryzują stan ogólny ryb, a także pozwalają wnioskować o potencjalnych przyczynach ich występowania. Opracowane wartości normalne dla elektrolitów, białka całkowitego i jego frakcji oraz składu morfologicznego krwi karpi mogą służyć do diagnostyki i różnicowania chorób karpi przebiegających z obrzękami i wiosennej wiremii, umożliwiając ustalenie dokładniejszej diagnozy i stosowanie skuteczniejszych zabiegów terapeutycznych. Szczególną wartość w ocenie stanu fizjologicznego karpi wydaje się mieć oznaczanie poziomu Na, którego obniżenie wśród znaczącej liczby karpi może służyć jako wskaźnik do wczesnego rozpoznawania zaburzeń metabolicznych.