Zasada przenoszenia opisana w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie substancji dodatkowych dotyczy przypadku, gdy substancja dodatkowa jest wnoszona do produktu wraz ze składnikiem. Ocena prawidłowości stosowania tej zasady w praktyce jest trudna zarówno dla producentów żywności, jak i pracowników urzędowej kontroli żywności. Aby zapewnić jednakową interpretację przepisów dotyczących substancji dodatkowych we wszystkich krajach członkowskich UE, Komisja Europejska opracowała projekt przewodnika dotyczącego zasady przenoszenia.
Przepisy Unii Europejskiej podają definicję dodatku do żywności oraz substancji pomocniczej w przetwórstwie. Stosowanie substancji dodatkowych jest szczegółowo uregulowane, natomiast brak przepisów dotyczących substancji pomocniczych w przetwórstwie. Ze względu na fakt, że w przeciwieństwie do substancji dodatkowych substancje pomocnicze w przetwórstwie nie muszą być wymieniane w wykazie składników produktu, rozróżnienie pomiędzy substancją dodatkową a substancją pomocniczą w przetwórstwie jest bardzo istotne w celu właściwego oznakowania produktu. W artykule omówiono zasady klasyfikacji substancji zgodnie z warunkami podanymi w definicjach dodatku do żywności i substancji pomocniczej w przetwórstwie.
Przepisy dotyczące substancji dodatkowych są skomplikowane, a ich stosowanie w praktyce stwarza problemy zarówno producentom, jak i organom urzędowej kontroli żywności. Aby ułatwić wdrażanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie substancji dodatkowych, Komisja Europejska opracowała przewodniki dotyczące kategorii środków spożywczych oraz klasyfikacji ekstraktów spożywczych o właściwościach barwiących. W artykule omówiono wprowadzone ostatnio oraz planowane zmiany do ww. przewodników.
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produkcji żywności ekologicznej. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 wraz ze zmianami dopuszcza użycie 53 dodatków do żywności ekologicznej, w porównaniu z 321 substancjami dozwolonymi w produkcji konwencjonalnej. Substancje, które mogą być stosowane w ekologicznej produkcji żywności, przedstawiono z uwzględnieniem grupy przetwarzanych produktów, tj. pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Zestawiono także substancje dodatkowe najczęściej stosowane w ekologicznych produktach mlecznych dostępnych na polskim rynku. Poruszono również problem używania azotynu sodu i azotanu potasu.