Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  stopien przeksztalcenia
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Synantropizacja to proces antropogenicznych przemian prowadzących w przyrodzie do zastępowania elementów charakterystycznych i swoistych flory lokalnej o wąskiej amplitudzie ekologicznej przez rośliny kosmopolityczne o szerokim zakresie tolerancji względem warunków środowiska. Pojaw i zadomowienie się w fitocenozach leśnych gatunków synantropijnych może stanowić kryterium ich zakłócenia oraz wskazywać na kolejną fazę ich przekształcania w układ mniej stabilny. Przedmiotem prezentacji są wyniki wieloletnich badań mechanizmów oraz tempa wkraczania gatunków synantropijnych do zbiorowisk leśnych na przykładzie jednego z najstarszych w Polsce rezerwatów Grzędy, powołanego w 1921 r., a aktualnie położonego w granicach Biebrzańskiego Parku Narodowego. W badaniach i analizach określone zostały gatunki roślin obcych oraz ich szczególna rola jaką odgrywają one w procesie synantropizacji. (Falencka-Jabłońska 2006) Stąd też mogą one stanowić w waloryzacji szczególnie cennych przyrodniczo obszarów leśnych naszego kraju. Problematyka ta jest szczególnie istotna w czasie, gdy określa się praktyczne wskaźniki klasyfikacji regionów o różnym statusie ochrony przyrody nie tylko Polski (inwentaryzacja przyrodnicza) ale i Europy, zgodnie z obowiązującymi dyrektywami UE oraz zobowiązaniami naszego kraju, wynikającymi z ratyfikacji konwencji i umów międzynarodowych. Jednocześnie ma to znaczenie w ochronie ekosystemów leśnych przed gatunkami roślin inwazyjnych, których obecność i rozprzestrzenianie się prowadzi do istotnych zmian ilościowych i jakościowych oraz zakłócenia struktury wewnętrznej zbiorowisk leśnych.
Badania gleb przyulicznych oraz znajdujących się w obrębie zabudowań Szczecina wykazały, że są one głęboko i silnie przekształcone. W wyniku tych przekształceń nastąpiło wymieszanie rodzimych warstw i poziomów glebowych z domieszkami antropogenicznymi, najczęściej w postaci substratów technogennych, bądź z użyźniającymi materiałami organicznymi. Gleby te wykazują odczyn zasadowy, niewielką (do 2%) zawartość CaCO3, znaczną ilość próchnicy oraz szeroki stosunek C : N, a także wysoką zawartość przyswajalnego fosforu. Natomiast zasobność w przyswajalny potas i magnez jest zróżnicowana od niskiej do wysokiej. Gleby te na ogół wykazują podwyższoną zawartość cynku, miedzi i ołowiu, a sporadycznie (punktowo) zawartość wymienionych metali ciężkich osiąga wysoką koncentrację.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.