Wraz z rozwojem procesu koncentracji i specjalizacji gospodarstw rolnych, chów krów przesuwa się coraz bardziej do gospodarstw z wyższych grup obszarowych. W Polsce zmiany w tym zakresie w I połowie lat 90. XX wieku zostały bardzo silnie zdeformowane przez przemiany systemowe, a przede wszystkim gwałtowne pogorszenie rentowności produkcji mleka oraz likwidację pgr i osłabienie rsp. Natomiast w latach 1996-2007, przy zmniejszeniu się prawie o połowę liczby gospodarstw utrzymujących krowy, malała tylko liczba gospodarstw utrzymujących do 9 krów, a zdecydowanie rosła liczba gospodarstw utrzymujących 10 i więcej krów, przy tym najszybciej utrzymujących 20 do 50 krów. Jednak dynamika tego procesu w Polsce była znacznie niższa niż w krajach UE-15, np. w Danii. Pod tym względem rolnictwo polskie znajduje się na zdecydowanie niższym poziomie niż rolnictwo duńskie, a dystans w tym zakresie i tak już bardzo wysoki wciąż rośnie. Zaawansowanie procesu koncentracji chowu krów i możliwości jego kontynuacji są bardzo silnie zróżnicowane regionalnie. Przesuwanie się progu rentowności produkcji mleka w kierunku coraz większej liczebności stada krów będzie wymuszało kontynuację procesu koncentracji i specjalizacji w chowie i hodowli krów.