Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 66

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sowing value
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In a three-factor experiment set up as a ‘split-plot’, at the RZD Pawłowice, in the vicinity of Wrocław, the following were investigated: the effect of: I – pea cultivar: Agra – semi-leafless and ‘Rola’, traditional – bipinnate leaves; II – nitrogen fertilization: 0, 30, 60 kg·ha-1; III – harvest date: green, yellow and full maturity, on the development of the seed sowing value. The cultivars researched did not differ in their germinative energy and germinability, while 1000 seed weight and leachate electroconductivity were higher in ‘Rola’ than in ‘Agra’. There was shown a positive effect of nitrogen fertilization at the dose of 30 kg·ha-1 on 1000 seed weight, while the other parameters of the sowing value did not depend on the sowing value of this factor. As ripening progressed, until full maturity, there was recorded a significant increase in 1000 seed weight, germinative energy and germinability and in vigor measured with the leachate electroconductivity. A positive correlation between 1000 seed weight and germinative energy and germinability of seeds and a negative correlation between the germinative energy, germinability, 1000 seed weight and the leachate electroconductivity after 12 and after 24 hours.
In many countries, the traditional method of growing shallots from bulbs is replaced by direct seeding in the field or by planting seedlings. The availability of shallot seed with high parameters of the sowing value is an important condition for growing shallot in larger areas. It is possible thanks to the progress in breeding and introduction into cultivation of new cultivars that produce seed stalks and seed. Therefore, the aim of the present study was to evaluate the sowing value of seed of the true-breeding cultivar ‘Toto’, when this seed is obtained by planting steckling bulbs (bulb-to-seed method) and by using the seed-to-seed method. This study, conducted in the period 2010–2012, was to evaluate some important characteristics of the seed quality obtained by planting different diameter bulbs (20–60 mm, 4 fractions every 10 mm) in autumn and spring and from seedlings planted in summer (third 10-day period of July and first and third 10-day period August). The quality of shallot seed was evaluated taking into account the following parameters: 1000 seed weight (TSW), germination energy and capacity as well as vigour tests (seedling growth test and seedling growth rate test). Shallot cultivation method had a large effect on 1000 seed weight, but it only slightly affected germination capacity and vigour of seed obtained. Larger seeds were obtained from bulbs, regardless of their planting time, compared to the cultivation method involving planting seedlings in summer. The diameter of bulbs used for planting at autumn planting time proved to be an important factor for TSW, germination energy and the traits determining seed vigour. In the case of this planting time, seed obtained from large bulbs with a diameter of 40–60 mm was distinguished by the best quality. The study did not show such a correlation for seed derived from spring bulb planting.
Due to progress of ecological farming the breeders and farmers need to know how to store ecological cereal seed material. Investigations on the seed storage value of ecological and conventional seeds were performed on naked and hulled oat during 5 years of storage in a granary and long-term store. There were analysed germination capacity, mean germination time, vigour by the growth test according to ISTA method and response to drought stress. It was found that germination capacity and vigour were lowest for the organic seeds of cv. Polar stored in a granary. In the hulled cv. Krezus degradation process was delayed. In case of long-term storage, seed value was retained irrespective of the cultivar or method of cultivation. The highest response to drought stress occurred in organic seeds of cv. Polar taken from a granary. The response to drought stress of the hulled cv. Krezus was lower irrespective of method of cultivation.
W latach 2005-2007 przeprowadzono badania nad wartością siewną nasion koniczyny czerwonej (łąkowej) odmiany Dajana. Eksperyment prowadzono metodą kompletnej randomizacji w czterech powtórzeniach. W badaniach uwzględniono dwa czynniki: 1. jakość materiału siewnego koniczyny czerwonej w latach badań; 2. naświetlanie nasion przed kiełkowaniem rozbieżną wiązką światła lasera He-Ne, o gęstości powierzchniowej mocy 0, 3 i 6 mW·cm-2. Nasiona poddano 1, 3 i 5-krotnemu naświetlaniu. Warunki pogodowe podczas dojrzewania koniczyny czerwonej wpływały istotnie na wartość siewną nasion. Najlepsze rezultaty otrzymano wówczas, gdy średnia dobowa temperatura powietrza wynosiła około 17oC, a opady mieściły się w przedziale 50,0-62,0 mm. Bardzo wysokie opady w tym okresie (275,9 mm) wpływały negatywnie na wartość siewną materiału nasiennego, podwyższając procent nasion kiełkujących nienormalnie i porażonych przez patogeny grzybowe. Stymulacja nasion światłem lasera podwyższała w stosunku do próby kontrolnej energię kiełkowania i udział nasion normalnie kiełkujących, obniżała zaś procent nasion nienormalnie kiełkujących i twardych. Wysoką zdolność kiełkowania zanotowano w latach 2005 i 2007, co kwalifikuje te nasiona jako materiał siewny. Nasiona zebrane w 2006 roku nie nadawały się do tego celu.
W latach 1986-1988 na polu ART w Olsztynie przeprowadzono doświadczenie, w którym badano wpływ pięciu sposobów uprawy gryki uwzględniających ilość wysiewu, rozstawę rzędów, pielęgnację i nawożenie na plon i wartość siewną nasion gryki. Najwyższy plon i współczynnik rozmnażania oraz masę 1000 nasion uzyskano w kombinacji, w której z początkiem drugiej dekady maja wysiano 200 szt./m2 nasion w szerokie międzyrzędzia, stosując uprawę mechaniczną. W trzeciej dekadzie odpowiedniejszy jest wysiew 400 szt. nasion/m2 z ewentualnym dodatkowym nawożeniem i opryskiwaniem Betoksonem.
W trzyleciu 1998–2000 oceniano wpływ światła lasera He-Na na plon nasion i elementy struktury plonu oraz jakość nasion szarłatu krwistego odmiany Rawa. Obiektem badań były nasiona i rośliny szarłatu. Nasiona przed siewem biostymulowano światłem czerwonym lasera (He-Ne) o długości fali 632,8 nm i mocy 4 mW/cm2. W doświadczeniu zastosowano 4 warianty: bez naświetlenia (kontrola) i trzy naświetlenia (krotności naświetleń) — 2, 4, 6. W laboratorium przed siewem oceniono: zdolność kiełkowania, a po zbiorach zdolność kiełkowania zebranych nasion i zawartość w nich białka. W polu liczono wschody, określano plon i jego strukturę (wysokość roślin, ciężar zielonej masy oraz masę tysiąca nasion). Wszystkie warianty przedsiewnego naświetlania nasion szarłatu wpłynęły stymulująco na plon nasion. Największy plon nasion uzyskano przy dawce sześciokrotnej energii lasera, mniejszy przy dawce dwukrotnej, a najmniejszy stosując dawkę czterokrotną. Wysokość roślin szarłatu wyrosłych z naświetlanych nasion oraz ciężar ich świeżej masy z poletka podczas zbioru nie różnił się od wariantu kontrolnego, ale na obydwie cechy wpływały zmienne warunki pogodowe w latach badań. Przedsiewna biostymulacja nasion szarłatu różnicowała wschody polowe, a także na zawartość białka w nasionach zebranych roślin potomnych oraz ich MTN.
Praca zawiera wyniki badań nad wartością siewną ziarna jęczmienia jarego i owsa, uzyskanego w siewach jednogatunkowych i mieszance. Materiał wyjściowy obydwu zbóż pochodził ze ścisłego, statycznego doświadczenia polowego, realizowanego w latach 1996-1998 na glebie średniej (kompleksu żytniego bardzo dobrego). Zakres analiz i oznaczeń obejmował corocznie najważniejsze cechy decydujące o wartości ziarna jako materiału siewnego. Jęczmień korzystniejsze warunki znajdował w mieszance, osiągając wyższe aniżeli w czystym siewie: MTZ, wyrównanie, energię i zdolność kiełkowania, a także wigor oraz zdrowotność. Odmienne wyniki charakteryzowały owies, gdyż większość parametrów ziarna z upraw jednogatunkowych uzyskała wyższe wartości niż ziarna z mieszanki (energia i zdolność kiełkowania, wigor oraz czystość i wilgotność). Korzystniejsze rezultaty w siewie mieszanym odnotowano jedynie w odniesieniu do masy 1000 ziaren, stopnia ich wyrównania i zawartości pośladu.
Celem pracy była ocena efektu biostymulacji laserowej u 10 odmian pszenicy jarej (Alkora, Banti, Eta, Henika, Hera, Igna, Ismena, Jota, Omega i Sigma), 5 odmian pszenicy twardej (Ambral, Cosmodur, Duriac, Epidur, Exodur) i 4 odmian pszenżyta (Bogo, Migo, Presto i Tornado). W warunkach laboratoryjnych oceniano wartość siewną (energię i zdolność kiełkowania) oraz cechy morfologiczne: długość korzeni zarodkowych, koleoptyli i nadziemnej części siewki. Badania prowadzono na nasionach kontrolnych i naświetlonych trzema dawkami energii promieniowania lasera. Otrzymane wyniki opracowano statystycznie. Stwierdzono zróżnicowaną reakcję genotypów zbóż na biostymulację laserową. Największy efekt biostymulacji obserwowano u pszenżyta, gdzie stwierdzono istotne podwyższenie parametrów wartości siewnej oraz stymulację cech siewek.
Seradelę uprawianą na nasiona pielęgnowano kilkoma sposobami. Najmniejsze zachwaszczenie wystąpiło przy pielęgnacji ręcznej. Herbicyd Goltix wraz z uprawą międzyrzędową pielnikiem oraz sam Goltix skuteczniej chronił seradelę przed zachwaszczeniem niż pielęgnacja przez przykaszanie chwastów. Seradela pielęgnowana ręcznie wykazała tendencję do wyższego plonowania, a wartość siewna jej nasion przewyższała uzyskaną przy pielęgnacji pielnikiem oraz przez przykaszanie. W doświadczeniu drugim seradelę uprawiano w siewie czystym oraz w mieszankach z roślinami podporowymi: owsem, gorczycą sarepską, rzepakiem jarym, wysiewanymi w terminie równoczesnym z seradelą, oraz w terminie opóźnionym - po ukazaniu się wschodów seradeli. Najskuteczniej przed wyleganiem seradelę zabezpieczał owies, zebrane nasiona seradeli z takiej uprawy miały także najlepszą wartość siewną. Najwyżej plonowała seradela rosnąca z owsem dosiewanym po ukazaniu się jej wschodów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.