Turzycowiska w dolinach rzecznych Puszczy Białowieskiej charakteryzują się dużym bogactwem gatunkowym drobnych ssaków. Różnorodność ta wynika ze specyficznej architektury środowisk – pasy turzycowisk kontaktują się długą linią graniczną z bogatymi ekosystemami lasu naturalnego. Wieloletnie badania pozwoliły określić preferencje środowiskowe poszczególnych gatunków drobnych ssaków i wykazać ich duże zróżnicowanie międzygatunkowe. Z badań wynika, że w miarę zarastania turzycowiska będzie zmniejszała się różnorodność gatunkowa drobnych ssaków na skutek zanikania wyspecjalizowanych gatunków siedlisk otwartych przy jednoczesnym wzroście dominacji pospolitych gatunków preferujących zadrzewienia. Dlatego ważne jest, by metodami czynnej ochrony utrzymywać otwarte siedliska i nie pozwolić im zarosnąć.