Dolina Brzoskwinki w swoim środkowym biegu ma charakter skalistego wąwozu, przecinającego południową część Garbu Tenczyńskiego. Po obu stronach jest obramowana rzędami wyniosłych skałek, zbudowanych z wapieni skalistych górnej jury. W ich obrębie wyraźnie zaznaczają się spękania ciosowe, które w wyniku zjawisk grawitacyjnych oraz procesów krasowych ulegają powolnemu rozszerzaniu, przyczyniając się do rozczłonkowywania masywów skalnych. Zbocza doliny i ściany skalne tworzą siedliska sprzyjające rozwojowi bogatej i zróżnicowanej fauny mięczaków, obejmującej zarówno gatunki cieniolubne, jak też typowe dla środowisk otwartych i kserotermicznych. Wzdłuż prawego zbocza doliny została wytyczona ścieżka dydaktyczno-widokowa. Walory krajobrazowe i przyrodnicze przełomowego odcinka doliny motywują potrzebę jego ochrony. Dla zabezpieczenia grup skalnych odsłoniętych wzdłuż ścieżki postuluje się utworzenie pomnika przyrody. Ponadto celowe jest podjęcie starań o udostępnienie lewego zbocza doliny, będącego własnością prywatną, przeciwdziałanie zabudowie jej dna oraz ustanowienie rezerwatu przyrody, który objąłby cały opisywany odcinek Doliny Brzoskwinki