Przedstawiono cyfrowo-analogową metodę pomiarów głębokości pracy redlić siewników rzędowych, opartą na określeniu różnicy między odległością zagłębienia redlic a odległością powierzchni gleby w stosunku do wspólnej płaszczyzny odniesienia. Za płaszczyznę odniesienia przyjęto poziomą powierzchnię ustawienia kół jezdnych agregatu ciągnik-siewnik. Oprócz głębokości pracy redlic w metodzie tej określane są także inne, istotne dla badań, parametry badawczo-eksploatacyjne. Podano formuły matematyczne określające mierzoną głębokość pracy redlic. Przeprowadzono również analizę występujących systematycznych błędów pomiarowych. Wykazała ona, że maksymalny błąd (systematyczny) omawianej metody, wynikający z zastosowania czujnika przemieszczeń liniowych, wynosi 0,5-5% w zależności od rozwiązania konstrukcyjnego mechanizmu redlicznego siewników. Przedstawiono również- jako przykład- rozwiązania konstrukcyjne zastosowanej w tej metodzie aparatury pomiarowej. Dla tak dobranego zestawu pomiarowego maksymalny błąd odczytania głębokości pracy redlic wynosi 1,3%. Zestawiono wady i zalety prezentowanej metody pomiarowej.