W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań (1999-2001) nad wpływem zróżnicowanej ochrony na plonowanie rzepaku jarego odmiany ustalonej Star i mieszańcowej Margo. W całym okresie badań najwyższy plon uzyskano po zastosowaniu pełnej ochrony chemicznej (Butisan 400 SC + Decis 2,5 EC + Ronilan 500 SC). Szeregując czynniki biotyczne od najbardziej do najmniej obniżających plon nasion stwierdzono następującą kolejność: szkodniki, chwasty, choroby. Związane to było z silną redukcją organów generatywnych głównie przez słodyszka rzepakowego (Meligethes aeneus F.), objawiającą się zmniejszeniem liczby łuszczyn na pędzie głównym i liczby nasion w łuszczynie. Przeprowadzona analiza regresji dowiodła, że plon nasion determinowany był przede wszystkim liczbą łuszczyn na pędzie głównym oraz na pędach bocznych.
W latach 1999-2001 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, którego celem było określenie wpływu zróżnicowanej ochrony rzepaku przed szkodnikami, chorobami i chwastami na jakość nasion. Oznaczono zawartość tłuszczu surowego, białka ogólnego i glukozynolanów oraz wyliczono plon tłuszczu i białka. Stwierdzono, że brak ochrony przed szkodnikami w całym cyklu badań wpływał na obniżenie zawartości tłuszczu o 1,8-2,8 punktu procentowego w porównaniu z obiektami, w których taką ochronę stosowano. Zawartość pozostałych składników nasion nie była modyfikowana stosowanymi środkami ochrony roślin. Nasiona polskiej odmiany mieszańcowej złożonej Margo charakteryzowały się lepszą jakością w porównaniu z odmianą populacyjną Star, ze względu na istotnie niższy poziom glukozynolanów i większą zawartość białka.
Materiał do badań laboratoryjnych stanowiły nasiona rzepaku jarego odmiany Margo, pochodzące z 3-letniego doświadczenia założonego w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Chrząstowie koło Nakła (53°09’ N; 17°35’ E). Doświadczenie przeprowadzono w latach 2000-2003 w układzie losowanych bloków w 4 powtórzeniach. Przebadano wpływ nawożenia siarką stosowaną doglebowo lub dolistnie oraz doglebowo łącznie z dolistnym dokarmianiem magnezem lub borem na zawartość glukozynolanów i zasiedlenie nasion rzepaku jarego Margo przez grzyb Alternaria brassicae. Zastosowane sposoby nawożenia w większości nie wpłynęły istotnie na całkowitą zawartość glukozynolanów w nasionach. Czynnikiem zwiększającym zawartość progoitryny była tylko doglebowa aplikacja siarki. Stwierdzono ujemną korelację pomiędzy poziomem glukozynolanów alkenowych, takich jak progoitryna, glukonapina i glukobrassikanapina w nasionach, a ich porażeniem przez A. brassicae. Najlepszym sposobem nawożenia, ze względu na niższe w porównaniu z kontrolą porażenie nasion przez A. brassicae, była doglebowa aplikacja siarki.