Dopływy dużych rzek charakteryzuje znaczna zmienność warunków na ich długości. Podczas gdy odcinki górne mają nierzadko charakter potoku górskiego, ze znacznymi spadkami, podłożem kamienistym i żwirowym, wchodzące często w dolinę dużej rzeki fragmenty ujściowe charakteryzuje mały spadek, dno zbudowane z materiału drobnoziarnistego pochodzącego z wylewów odbiornika oraz kręty bieg. Zmienne, na krótkim dystansie, warunki ruchu wody i spadek stanowią wyzwanie dla bytujących tam roślin i zwierząt. Oceny stanu ekologicznego cieku, podobnie jak każdego innego ekosystemu, można w pewnym stopniu dokonać na podstawie obserwacji gatunków wskaźnikowych, tj. takich, których występowanie uwarunkowane jest złożonością procesów zachodzących na badanym obszarze i świadczy o nim pozytywnie. Wymiernym narzędziem takiego działania jest określenie parametrów ruchu wody w połączeniu z informacją o dobrej ocenie stanu cieku na podstawie obecności gatunków wskaźnikowych. Jakie parametry charakteryzują badany ciek i jaki wpływ wywiera na nie człowiek? Udzielenie jednoznacznych odpowiedzi na takie pytania wymaga analizy hydraulicznych i hydrologicznych warunków ruchu wody. Praca przestawia analizę parametrów ruchu wody na odcinku ujściowym rzeki Skawinka – tj. na obszarze zrzutu wód z elektrociepłowni – w ujęciu ilościowym i jakościowym (temperatura). Wieloletnie oddziaływanie znacznych przepływów sztucznie wywołanych wodami pochodzącymi z Wisły wpłynęło na budowę morfologiczną tego odcinka; jednocześnie w jego górnych partiach, na dopływach obserwowane są stanowiska gatunków wskaźnikowych świadczące o możliwości dobrej oceny stanu wód tego cieku. Jak pogodzić ze sobą te dwie pozornie przeciwstawne informacje, czy istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo dla gatunków zagrożonych i jakie parametry ruchu wody powinny być brane pod uwagę przy ocenie stanu cieku? –oto zagadnienia, które porusza opracowanie.