Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rozaneczniki zawsze zielone
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Różaneczniki zawsze zielone R. ‘Album Novum’, R. ‘Cunningham’s White’, R. ‘Lee’s Dark Purple’, i R. ‘Nova Zembla’ rozmnożono przez sadzonki 7 rodzajów: I - typowe z wegetatywnym pąkiem wierzchołkowym; II - typowe z wyłamanym pąkiem wierzchołkowym; III - typowe z odciętym wierzchołkiem; IV wierzchołki odcięte od sadzonek III rodzaju, wraz z odcinkiem pędu długości około 2 cm, czyli krótkie sadzonki wierzchołkowe; V jednowęzłowe; VI - liściowe z pąkiem pachwinowym; VII - liściowe bez pąka pachwinowego. Po traktowaniu stymulatorem ukorzeniania (Ukorzeniacz AB) umieszczono je w szklarni, w podłożu złożonym z torfu wysokiego, perlitu i kory sosnowej (3:1:1), o temperaturze 21°C. Po 22 tygodniach oceniono ukorzenienie. Niezależnie od odmiany sadzonki IV rodzaju ukorzeniły się najlepiej (82%), a niezależnie od typu sadzonki R. ‘Cunningham’s White’ (97%). Największą liczbę pędów zaobserwowano na roślinach otrzymanych z III rodzaju sadzonek. Najdłuższe przyrosty pędów były w IV rodzaju.
Oceniono ulistnienie 12 odmian sześcio- i siedmioletnich różaneczników zawsze zielonych. Rosną one w Arboretum w Laskach koło Kępna, na południu Wielkopolski. Średnia temperatura roczna wynosi tam 8,2°C, a gleba ma odczyn bardzo kwaśny, pH = 3,8-3,9. Mikroklimat lasu, w którym założone jest Arboretum, sprzyja rozwojowi różaneczników. Najwięcej liści na siedmioletnich krzewach rozwinęły odmiany: ‘Lachsgold’, ‘Sammetglut’, ‘Blurettia’, ‘Old Port’, ‘Dr H.C. Dresselhuys’ i ‘Lilofee’, a najmniej - ‘Rasputin’, ‘Eskimo’, ‘America’ i ‘Azurro’. Najbardziej korzystną gęstością ulistnienia odznaczały się krzewy odmian: ‘Sammetglut’, ‘Rasputin’, ‘Azurro’, ‘Lilofee’, ‘Old Port’ i ‘Claudine’. Na szczególne wyróżnienie zasługuje odmiana ‘Lachsgold’, która dzięki silnemu rozkrzewieniu i rozwojowi największej liczby jasnozielonych i błyszczących liści wygląda najładniej przez cały rok.
Badania prowadzono na 16 taksonach różaneczników w prywatnej kolekcji na Pogórzu Wielickim. Celem badań była identyfikacja grzybów mogących powodować nekrozy liści, wybranych do prac hodowlanych, różaneczników zawsze zielonych (Rhododendron L.) Z liści z objawami nekroz wyodrębniono 983 kolonie grzybów, należące do 45 gatunków. Wśród nich dominowały: Pestalotia sydowiana, Alternaria alternata i Epicoccum purpurascens, stanowiące ponad 77% ogółu wyodrębnionych kolonii. W mniejszej liczbie wyodrębniono: Penicillium verrucosum v. cyclopium, Trichoderma viride, Sordaria fimicola, Humicola fuscoatra v. fuscoatra, Humicola grisea v. grisea, Mortierella isabellina i Trichoderma pseudokoningii. Wykazano, że najgorszą zdrowotnością cechowały się: ‘Mikkeli’, ‘Peter Tigerstedt’, ‘Nippon’ oraz R. aureum x R. brachycarpum. Najlepsza zdrowotność liści charakteryzowała taksony: ‘Haaga’, ‘Koichiro Wada’, ‘Koichiro Wada’ x ‘R. aureum’, ‘Belkanto’ x ‘R. aureum’, R. maximum x R. aureum, co wskazuje na możliwości ich wykorzystania w dalszych pracach hodowlanych, jako cennych form rodzicielskich.
W pracy przeanalizowano zbiorowiska grzybów w fyllosferze różanecznika pod kątem zdrowotności liści. Badania prowadzono w latach 2004-2007 na różanecznikach w Ogrodzie Botanicznym UJ. Badania znekrotyzowanych liści potwierdziły występowanie patogenów powodujących choroby: Botrytis cinerea - szara pleśń, Colletotrichum gleosporioides - antraknoza, Cylindrocladium scoparium - zgnilizna korzeni oraz plamistość liści i kwiatów, Exobasidium vaccinii - powłocznik azaliowy, Phomopsis archeri - zgorzel pędów, Pycnostysanus azaleae - zamieranie pąków, Rhizoctonia solani - rizoktonioza oraz Septoria azalea - septorioza. Na liściach z objawami nekroz bytowały licznie potencjalne patogeny z rodzajów: Altemaria, Cylindrocarpon, Epicoccum, Pestalotia, Fusarium, Phoma oraz mniej liczne saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Arthrinium, Aspergillus, Chaetomium, Cladosporium, Coniothyrium, Humicola, Monodyctis, Mortierella, Nigrospora, Penicillium, Rhizopus, Sordaria, Trichothecium. Liście bez symptomów chorobowych zasiedlone były przez saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Aspergillus, Cladosporium, Epicoccum, Humicola, Mucor, Penicillium, Rhizopus, Trichoderma oraz przez mało liczebne patogeny. Wyniki analizy mikologicznej wskazały na dużą bioróżnorodność grzybów zasiedlających zimozielone liście różanecznika, potwierdziły ich zdolność do porażania liści i wywoływania na nich różnorakich nekroz.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.