Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  remediation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

The application of nanoscale materials in groundwater remediation

100%
Matlochova A., Placha D., Rapantova N.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2013
|
tom 22
|
nr 5
This review article summarizes the current situation in the application of nanotechnology to contaminated site remediation. Many types of nanomaterials and nanoparticles have been produced since their discovery. As remediation tools, carbon-based nanomaterial (CNM) sorbents and nanoparticles of zero-valent iron (nZVI) are at the forefront of scientific interest. The most often used CNM sorbents are multiwalled and singlewalled carbon nanotubes (MWCNTs and SWCNTs), which are only examined under laboratory conditions. nZVI has already been applied to real contaminated sites as an in situ technology through direct injection into aquifers. CNM sorbents can remove both organic contaminants – aliphatic and mono and polycyclic aromatic hydrocarbons and their derivatives, plus inorganic contaminants – such as divalent metal ions (Cd²⁺, Pb²⁺, Zn²⁺, Ni²⁺, Cu²⁺) from polluted water. Zero-valent iron nanoparticles have been used for the removal of TCE, VOC, nitrates, and uranium. This review shows that these nanomaterials are a promising solution in the field of groundwater remediation, but there are also many unanswered questions regarding the environmental risks of nanoscale materials, which are outlined as well.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Application of permeable reactive barriers near roads for chloride ions removal

84%
Fronczyk J., Pawluk K., Michniak M.
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Land Reclamation
|
2010
|
tom 42
|
nr 2
One of the most critical sources of pollutants are road run-offs. Road run-off is a complex mixture of toxicants e.g. heavy metals, de-icing agents, organic compounds and water suspensions of solid substances. One of the most negative impact on the environment has sodium chloride which is used as de-icing agent. In the case of incorrect environment protection in the vicinity of roads pollutants may migrate to groundwater causing hazard to sources of potable water. One of the methods to prevent the migration of pollutants to groundwater is imposing the flow of polluted water through a reactive material filling a permeable reactive barrier (PRB). This paper examines the feasibility of selected reactive materials for the reduction chlorides concentration in road run-offs. Four different reactive materials: zero valent-iron, activated carbon, zeolite and geza rock have been chosen for studies. The tests results indicated that the most popular reactive materials used in PRB technology, activated carbon and zero-valent iron, removed exhibited the highest efficiency in chloride ions removal. Moreover, the composition of road run-off in samples collected along roads in Warsaw was determinated.
3

The initial risk assessment and emission control from contaminated sediments

84%
Malina G., Smit M. P. J., Grotenhuis T. J. C.
International Journal of Ecohydrology and Hydrobiology
|
2006
|
tom 06
|
nr 1-4
213-222
4

Effects of different soil treatments on diesel fuel biodegradation

84%
Hawrot M., Nowak A.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2006
|
tom 15
|
nr 4
The effect of soil modification on diesel fuel removal from soil in field conditions was studied. The experiment was established in the form of microplots. Diesel fuel was introduced into the soil at the concentration of 5% (ww. - in count on layer 15 cm depth of plot 1x1 m size). Particular experimental variants were modified by means of fertilization, stirring and inoculation with microorganisms active in the process of biodegradation of petroleum-derived pollutions. Diesel fuel content of soil was determined with the method of ether extraction, i.e. by assaying the concentration of total hydrocarbons. The results obtained were elaborated statistically using analysis of variance. The research carried out demonstrated that the efficiency of diesel fuel biodegradation increased with respect to the modifications applied. The greatest changes of extractable hydrocarbons were observed after the introduction of select microorganisms into fertilized and stirred soil - to 89% biodegradation of diesel fuel.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Remediacja i stabilizacja zanieczyszczonego podłoża pod istniejącymi budynkami - analiza przypadku

67%
Iwanicka E., Janiszewska S., Koda E.
Acta Scientiarum Polonorum. Architectura
|
2020
|
tom 19
|
nr 1
W celu zmniejszenia ilości zanieczyszczeń w trudno dostępnych miejscach, pod istniejącą już zabudową stosuje się często połączone systemy oczyszczania gruntów i/lub wód gruntowych, aby zoptymalizować proces remediacji oraz dostosować metodę do warunków gruntowo-wodnych oraz rodzaju zastanego zanieczyszczenia. Metody oczyszczania gruntów in situ charakteryzują się ponoszeniem mniejszych kosztów w porównaniu do metod ex situ. Oczyszczanie na miejscu stosowane jest przy zanieczyszczeniu dużych powierzchni. Jednakże stosowanie ich pod istniejącą zabudową wiąże się ze zwiększonymi kosztami oczyszczania gruntu. Metody in situ można stosować na terenach zurbanizowanych, przemysłowych czy komunikacyjnych oraz pod obiektami budowlanymi w gęstej zabudowie itp., a nawet gdy w zanieczyszczonej warstwie gruntu występują instalacje infrastrukturalne. Skuteczność remediacji zależy od właściwego doboru metody, którego należy dokonać, uwzględniając ilości i rodzaj zanieczyszczeń występujących na badanym terenie, budowę geologiczną terenu, położenie warstw wodonośnych i kierunek przepływu wód gruntowych. Celem artykułu jest przedstawienie tych metod remediacji gruntów in situ, które ze względu na dużą skuteczność neutralizacji najczęściej spotykanych rodzajów zanieczyszczeń stosuje się pod istniejącą już zabudową i infrastrukturą, tak aby nie naruszyć stateczności obiektu. W artykule przedstawiono dwie metody oczyszczania gruntów in situ, których dobór uwarunkowany był rodzajem substancji zanieczyszczającej zalegającej w gruncie. Podwyższone zawartości w warstwie przypowierzchniowej terenu substancji ropopochodnych zneutralizowano poprzez zastosowanie metody bioremediacji, a w przypadku wykrycia na placu budowy podwyższonych zawartości metali ciężkich w postaci arszeniku zaprojektowano metodę stabilizacji. Dzięki odpowiednio przeprowadzonemu rozpoznaniu terenu przed rozpoczęciem prac, a także prowadzeniu monitoringu przebiegu procesu oczyszczania można było w sposób kontrolowany obserwować zachodzącą neutralizację substancji zanieczyszczających.
6

Ecological aspects of remediated post-mining areas after zinc and lead exploitation in Southern Poland

67%
Strzyszcz Z., Heinkele T.
Archiwum Ochrony Środowiska
|
2002
|
tom 28
|
nr 3
7

Efektywność stosowania torfu i wapna węglanowego w łagodzeniu skutków zanieczyszczenia gleby lekkiej

51%
Mickiewicz A., Wrobel S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 540
W badaniach określano skuteczność dodatków torfu i wapna węglanowego w ograniczaniu fitotoksyczności symulacyjnego zanieczyszczenia gleby cynkiem w uprawie gorczycy białej. Badania obejmowały również glebę zawierającą oprócz cynku dodatki herbicydu pendimetaliny. Skutkiem braku remediacji było wysokie pobranie cynku powodujące spadki plonowania do całkowitej redukcji plonu włącznie. Najwyższą skutecznością remediacyjną, pozwalającą na odzyskanie utraconych plonów, odznaczyło się wapnowanie według 1,5 kwasowości hydrolitycznej. Fizjologicznie kwaśny torf wysoki nie powodował immobilizacji cynku w glebie. Obecność pendimetaliny w glebie nasilała fitotoksyczność cynku.
8

Wpływ różnych sposobów remediacji na ograniczenie dostępności cynku w uprawie gryki

43%
Wrobel S., Mickiewicz A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 540
W doświadczeniu wazonowym badano działanie sorbentów organicznych (torfu i wermikompostu) stosowanych oddzielnie lub łącznie z CaCO3 w ograniczaniu dostępności dla gryki nadmiarów cynku z gleby lekkiej. Najlepszą skuteczność remediacyjną w doświadczeniu uzyskano stosując wermikompost w dawce 1,5% wagowych gleby łącznie z CaCO3 w dawce według podwójnej kwasowości hydrolitycznej. Tym sposobem na najsilniej zanieczyszczonej glebie (600 mg Zn∙kg-1) możliwe było odzyskanie 46% plonów słomy oraz 43% plonów ziarna utraconych wskutek fitotoksyczności metalu. Właściwości zakwaszające torfu ograniczały sorpcję cynku rozpuszczalnego w glebie. Koncentracja cynku w roślinach gryki zwiększała się wraz ze wzrostem poziomu zanieczyszczenia gleby i zmniejszała się pod wpływem stosowanej remediacji. W zależności od poziomu zanieczyszczenia gleby i wariantu remediacji zawartość cynku w ziarnie stanowiła od 5 do 53% zawartości tego metalu w słomie gryki, przy czym zawartość Zn w słomie zmieniała się w szerszym zakresie niż w ziarnie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.