Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  redukcja fali wezbraniowej
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy zaprezentowano ogólną charakterystykę dwóch obiektów hydro-technicznych odgrywających kluczową rolę w ochronie powodziowej doliny górnej i środkowej Odry: istniejącego od 2002 roku polderu Buków oraz będącego w trakcie realizacji zbiornika Racibórz. Przedstawiono studium redukcji fali wezbraniowej z maja 2010 roku, która dokonała się przy wykorzystaniu pojemności użytkowej polderu Buków oraz zaprezentowano symulacje potencjalnego wpływu zbiornika Racibórz na wielkość wezbrania przy założeniu kilku scenariuszy zrzutu wód ze zbiornika. Wyniki badań odniesiono do konkretnych wskazań na wodowskazie w Miedoni, dając pogląd na procentową redukcję stanu maksymalnego, a tym samym na skuteczność działania systemu zabezpieczeń powodziowych. Wskazują one na znaczenie zbiornika Racibórz, jako integralnego i skutecznego elementu sterowania falą wezbraniową na górnej Odrze.
W artykule dokonano analizy możliwość redukcji fal powodziowych o prawdopodobieństwie 1% poprzez zastosowanie suchych zbiorników retencyjnych. Analizy przeprowadzono w zlewni rzeki Serafy, która z uwagi na bardzo duży stopień uszczelnienia stwarza zagrożenie powodziowe dla mieszkańców, co pokazała choćby powódź z maja 2010 roku. Wzrost stopnia uszczelnienia powoduje szybszą reakcję zlewni na opad, a w konsekwencji większe przepływy w kulminacji. Pewną alternatywą na wzrost stopnia uszczelnienia zlewni są działania zmierzające do zwiększania jej retencji. Jednym z takich sposobów jest budowa suchych zbiorników retencyjnych. Powodują one przetrzymanie fali spływu powierzchniowego, a przez to redukcję przepływów maksymalnych. Szczególną zaletą tych zbiorników jest to, że działają automatycznie, a więc bez konieczności ste-rowania. W artykule dokonano wariantowej analizy pracy wspomnianych zbiorników - w I wariancie przyjęto jeden zbiornik na rzece Serafie, w II - dwa zbiorniki, jeden na dopływie Malinówka w jego ujściu do Serafy i drugi - jak w wariancie I. Pojemności zbiorników wynikały z analiz map topograficznych i numerycznego modelu terenu oraz z Programu Małej Retencji dla Województwa Ma-łopolskiego. Wszystkie obliczenia przeprowadzono w programie HEC-HMS. W przypadku analizowanej zlewni najkorzystniejszym okazał się wariant II. Obliczenia wykazały, że w tym wariancie istnieje możliwość zredukowania przepływu maksymalnego o 50% w stosunku do wariantu z jednym zbiornikiem, gdzie wielkość redukcji wyniosła niespełna 26%. W celu ochrony przeciwpowodziowej w zlewni Serafy, mimo większych kosztów inwestycyjnych rozważany powinien być wariant II z dwoma zbiornikami.
W pracy przedstawiono wstępną analizę dopływu wód wezbraniowych do zbiorników wodnych Zesławicach wraz z analizą odpływu, w wyniku której określono wpływ zbiorników na redukcję fali wezbraniowej. Analiza ta została opracowana na podstawie stanów wody zarejestrowanych na wodowskazie zbiorników wodnych w Zesławicach, zainstalowanym od strony górnej wody jazu zapory (W1) i na wodowskazie IMGW, znajdującym się 300 m poniżej zapory zbiorników wodnych (W2) oraz w przekroju pomiarowym (W3), zlokalizowanym 140 m poniżej zapory zbiorników wodnych. Stwierdzono, że już w ciągu pierwszej doby wezbrania możliwość retencjonowania wód przepływu powodziowego w zbiornikach zostaje ograniczona, ze względu na szybkie ich wypełnienie. Stwierdzono także, że sytuacja powodziowa 18 lipca 2010 r. nie była spowodowana przypadkowym czy też niekontrolowanym zrzutem wód ze zbiorników wodnych w Zesławicach. Na podstawie analizy przepływów średnich dobowych wykazano, że zbiornik zredukował falę wezbraniową zaledwie o 4%.
W pracy przedstawiono wpływ zbiorników Suchedniów (VNPP = 226 tys. m3) i Rejów (VNPP = 1165 tzs. m3), zlokalizowanych w zlewni rzeki Kamionka powyżej miejscowości Skarżysko-Kamienna, na redukcję fali wezbrania o maksymalnym natężeniu przepływu równym 50,40 m3 · s–1. Analizowany hydrogram dopływu uzyskano na podstawie pomiarów i obserwacji przeprowadzonych przez obsługę zbiornika Suchedniów w dniach 26.08–06.09 2010 r. Z przeprowadzonych wielowariantowych analiz wynika, że zbiornik w Suchedniowie nie ma większego wpływu na transformację fali wezbrania przy obecnym sposobie użytkowania. W przypadku zbiornika Rejów przy obecnym poziomie normalnego piętrzenia możliwe jest obniżenie kulminacji wezbrania o 11,40 m3 · s–1. Dalsze zwiększenie efektywności działania zbiornika, a tym samym bezpieczne przeprowadzenie wód analizowanego wezbrania istniejącym korytem przez teren miasta Skarżysko-Kamienna, wymaga zwiększenia pojemności powodziowej obiektu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.