W pracy przedstawiono badania pomiaru energochłonności procesu rozdrabniania czterech odmian pszenicy (Tybalt, Nawra, Korynta, Zawisza) na rozdrabniaczu palcowym z zastosowaniem sit 3, 4, 5 i 6 mm. Badania poprzedzono analizę chemiczną oznaczając w każdej z odmian zawartość białka, glutenu i wilgotność oraz wyznaczono maksymalną siłę cięcia ziaren pszenicy na wybranych losowo 10 próbach. Wyniki obrobiono statystycznie podając średnią arytmetyczną, odchylenie standardowe oraz grupy jednorodne. Na energochłonność procesu rozdrabniania istotny wpływ ma średnica otworów w sicie rozdrabniacza. Istotna różnica wystąpiła pomiędzy sitami o otworach 3 i 4 mm. Natomiast dla sit o otworach 4, 5 i 6 mm energochłonność stopniowo maleje.