Pokrywa glebowa woj. katowickiego od przeszło 100 lat znajduje się pod wpływem działalności przemysłowej. Jej reazultatem są przekształcenia geomechaniczne, hydrologiczne i chemiczne. Dwa pierwsze rodzaje przekształceń mają charakter lokalny i związane są z odkrywkową i podziemną eksploatacją piasków podsadzkowych, rud cynkowo-ołowiowych. Przekształcenia chemiczne gleb związane są z imisjami hutnictwa żelaza, metali kolorowych, procesami spalania i koksowania węgla kamiennego oraz produkcją cementu i innych materiałów budowlanych i ceramicznych. Z reguły mają one zasięg globalny a sytuację pogarsza napływ zanieczyszczeń z województw ościennych i Republiki Czeskiej. Ostatni rodzaj przekształceń z ekologicznego punktu widzenia jest najgroźniejszy i w warunkach woj. katowickiego ma charakter bomby ekologicznej. Potęguje zjawisko zagrożenia bardzo kwaśny odczyn zwłaszcza gleb leśnych. Dla terenów objętych przekształceniami hydrologicznymi opracowano metody ich rekultywacji, które wdrożono na znacznych obszarach. Przekształcenia chemiczne ze względu na różnice w ich pochodzeniu i oddziaływaniu nie doczekały się kompleksowych metod ich rekultywacji.
Geomechaniczna i hydrologiczna degradacja powierzchni spowodowana podziemną eksploatacją węgla kamiennego prowadzi do ograniczenia możliwości rolniczego i przyrodniczego użytkowania gleb. W pracy przedstawiono wyniki wyznaczenia indeksów produktywności gleb na obszarze pogórniczej niecki osiadań w miejscowości Żarki. Do obliczeń wykorzystano algorytm metody zaproponowanej przez Zhenqi Hu i in. (1992). Uzyskane wyniki wskazują na nasilenie procesów degradacji gleb i konieczność podjęcia prac rekultywacyjnych mających na celu przywrócenie im pierwotnych właściwości. Zastosowana w pracy metodyka może być stosowana do określania stopnia degradacji gleb na terenach działalności górnictwa węgla kamiennego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.