Głównym celem artykułu była próba określenia oddziaływania rolnictwa na kształtowanie sytuacji gospodarczej w Polsce po 1990 r. Spadek udziału rolnictwa w tworzeniu PKB jest prawidłowością uniwersalną i nie oznacza automatycznie obniżenia konkurencyjności względem pozostałych sektorów, czy też zmniejszenia jego oddziaływania na sytuację gospodarczą. Jednocześnie zwiększenie roli rolnictwa w polityce fiskalnej od 2001 roku nie należy utożsamiać z ograniczeniem wydatków budżetowych na inne cele publiczne. Wynika to bowiem ze wzrostu ich współfinansowania ze środków unijnych. Ponadto, zwiększone wsparcie rolnictwa powinno oddziaływać zwrotnie na zwiększenie wydajności tego sektora, jego modernizację, jak i zmniejszanie dysparytetów dochodowych w społeczeństwie oraz ceny żywności. Odnotowano istotne oddziaływanie rolnictwa na sytuację na rynku pracy. Można stwierdzić, że rolnictwo i wieś absorbując niekorzystne skutki społeczne transformacji gospodarczej i utrzymując przez to zwiększone zasoby pracy w postaci bezrobocia utajonego spełniło rolę katalizatora w przemianach gospodarczych, co pogarszało jego konkurencyjność rynkową.